Spa w domu. Wanny z hydromasażem to sprawdzone rozwiązania do domowego relaksu.

Od wielu lat, domowe spa cieszy się rosnącą popularnością.

Nie jest to już tylko domeną ośrodków zdrowia, sanatoriów, salonów kosmetycznych, czy luksusowych hoteli.

Dzisiaj niewielkie i niekosztowne zabiegi spa można przeprowadzić samemu w domowym zaciszu.

Wystarczy na przykład gorąca kąpiel w wygodnej wannie, wypełnionej wodą z dodatkiem odpowiednich olejków do kąpieli, przy blasku świec, czy delikatnym dźwięku nastrojowej muzyki.

Spa, przeważnie kojarzy się z wypoczynkiem, relaksem i masażem w wodzie.

W domu jednorodzinnym można wygospodarować dodatkowe pomieszczenie, ale nie jest to koniecznością i zazwyczaj wystarczy nawet niewielka łazienka.

Akwaterapia (hydroterapia) wpływa korzystnie na układ krążenia, układ nerwowy oraz wiele innych narządów. Hydroterapia to dział fizjoterapii, czyli metoda leczenia bodźcowego polegająca na zewnętrznym zastosowaniu wody. Podstawę leczniczego działania stanowi odpowiednia temperatura lub ciśnienie wody użytej odpowiednio do danej terapii. Zabiegi hydroterapeutyczne ogólnie dzielimy na:

• Całkowite – gdy ciało jest zanurzone w wodzie do szyi.
• Częściowe – gdy ciało zanurzone jest do łuków żebrowych lub hydroterapii poddane są części ciała, na przykład jedna z kończyn.

Ze względu na temperaturę kąpiele hydroterapeutyczne dzielimy na:

• chłodne 20-27°C – mają na celu pobudzenie tętna i oddechu
• letnie 28-33°C – uspokajają układ nerwowy
• ciepłe 34-37°C – wpływają kojąco
• gorące 37-42°C – dozwolone dla osób wydolnych krążeniowo, zalecane w przypadku nerwobóli, przewlekłych zmianach gośćcowych stawów.

Czasowy wpływ hydroterapii:

• Po 5 min – następuje normalizacja ciśnienia i tętna
• Po 10 min – poprawia się krążenie obwodowe
• Po 15 min – następuje odprężenie mięśni, zachodzi przyspieszenie metabolizmu
• Po 20 min – następuje przejściowe zmniejszenie bólu.

Pamiętajmy, że do hydroterapii są pewne przeciwskazania, o których warto pamiętać:

• infekcje ogólne,
• zakrzepica,
• nowotwory złośliwe,
• owrzodzenia podudzi i stóp,
• cukrzyca i towarzyszące jej rany,
• nieprawidłowe krążenie obwodowe,
• spożycie alkoholu,
• posiłek mniej niż dwie godziny przed kąpielą.

Kąpiel z hydromasażem jest zalecana na:

• schorzenia kręgosłupa,
• bóle reumatyczne,
• zaburzenia krążenia,
• bezsenność,
• choroby układu oddechowego,
• choroby narządów ruchu,
• zmęczenie,
• stres, napięcia nerwowe.

W kosmetyce, dodatkowo hydroterapię stosuję się przy zwalczaniu nadwagi i cellulitu.

Kąpiel perełkowa

Najprostszym i najtańszym sposobem na wodny odpoczynek w domu jest kąpiel perełkowa.

W tym celu wystarczy tylko zakupić specjalną matę z urządzeniem sterującym przepływ powietrza.

Matę zaopatrzoną w przyssawki zapobiegające jej przesuwaniu umieszczamy w wannie i podłączamy do wolno stojącego lub zamontowanego na ścianie urządzenia, które podaje z regulowaną siłą i podgrzewa powietrze tak by nie wyziębiać kąpieli, oraz może nawet wytwarzać ozon. Urządzenia te przeważnie wyposażone są również w mikropyłkowy filtr węglowy, który oczyszcza powietrze i zapobiega odkładaniu się składników mineralnych wody, tak więc jakość wody nie wpływa na funkcjonowanie i żywotność urządzenia.

Do wkładki w wannie dochodzi tylko powietrze przefiltrowane, oraz wzbogacone ozonem. Tu należy dodać, że ozon wykorzystywany jest jako środek antyseptyczny, o silnych właściwościach bakterio, grzybo i wirusobójczych, m.in. w terapii trudnych do zagojenia ran, oparzeń, odleżyn i owrzodzeń oraz innych licznych chorobach skóry.

Podczas kąpieli z wykorzystaniem hydromasażu, dzięki obecności aktywnego tlenu, skóra jest bardziej podatna na wnikanie w nią odżywczych substancji.

W celu zwiększenia działania terapeutycznego kąpieli można dodawać:

• olejki eteryczne;
• kostki zapachowe;
• sole;
• mieszanki ziołowe;
• wody mineralne;
• kosmetyki, takie jak na przykład niepieniące się płyny do kąpieli.

Wanny z hydromasażem

Bardziej zaawansowanym technologicznie, ale i niewątpliwie skuteczniejszym rozwiązaniem są wanny z hydromasażem.

Jest to droższe, ale bardziej komfortowe w użytkowaniu rozwiązanie dla wymagających.

Ze względu na rodzaje masażu dzielimy je na:

• z masażem wodnym;
• z masażem powietrznym;
• mieszane, czyli z masażem wodno-powietrznym;

Masaż wodny (hydromasaż)

Dysze są umieszczone na ściankach wanny, na jej oparciu oraz na dnie wanny w miejscu, gdzie trzymane są stopy.

Takie rozmieszczenie dysz pozwala na masaż kręgosłupa, ramion czy stóp. Z dysz wypływa woda, która znajduje się w obiegu zamkniętym.

Siłę i kierunek przepływu wody można zazwyczaj regulować. Liczne modele wanien wyposażone są dodatkowo w system wytwarzający ultradźwięki, dla zwiększenie efektu masażu.

Masaż powietrzny (perełkowy)

Dysze są najczęściej umieszczone na dnie wanny. Z dysz lub otworów wydobywa się oczyszczone powietrze. Zasada działania odbywa się podobna jak przy macie.

Masaż wodno-powietrzny

Jest to rozwiązanie polegające na połączeniu masażu wodnego i perełkowego, przez co działanie jest najbardziej efektywne. Wanna wyposażona w taki układ pozwala na prace w systemie masaż wodny, masaż powietrzny i masaż mieszany, czyli łączony.

Zaletą masażu łączonego jest rozluźnienie mięśni i poprawa ukrwienia w krótszym czasie, niż w przypadku samego masażu wodnego.

Należy zwrócić uwagę, że wanny z hydromasażem to wanny wyposażone w masaż wodny, jednak potocznie nazywa się tak też wanny z masażem powietrznym.

Jak zbudowana jest wanna z hydromasażem?

Obecnie podstawowym materiałem, z jakiego wykonane są wanny to akryl, gdzie dodatkowo warstwa zewnętrzna może być wzmacniana poliestrem, lub włóknami szklanymi. Takie rozwiązanie pozwala na wykonanie wanien w różnych kształtach. Najczęściej spotykane rodzaje wanien z hydromasażem to:

• wanny asymetryczne, które dzielą się na:
  • narożne, występujące w wersji prawo- lub lewostronnej ( dotyczy dłuższego boku i położenia odpływu);
  • pięciokątne;
• wanny okrągłe;
• wanny owalne;
• wanny symetryczne, to takie które posiadają przynajmniej dwa boki równej długości i dzielą się na:
  • bez narożnikowe, kształtem przypominające wanny narożne symetryczne;
  • narożne;
  • prostokątne;
  • ośmiokątne;

Wanny z hydromasażem można dodatkowo wyposażyć między innymi w półeczki, siedziska, uchwyty. Dostępne są w różnych kolorach, aczkolwiek najbardziej popularne są wanny białe. Można je też różnie ustawiać, w zależności od kształtu pomieszczenia, czy aranżacji wnętrza łazienki, lub pokoju kąpielowego. Pod tym względam można podzielić je na wanny:

• przyścienne, które montowane są przy ścianie dłuższym bokiem, mogą przylegać do ściany tylko jednym bokiem lub dwoma;
• narożne, czyli przylegające dwoma bokami do dwóch narożnych ścian;
• wolnostojące, ustawiane w dowolnym miejscu łazienki, o ile wielkość pomieszczenia pozwala na wygodne użytkowanie;
• do zabudowy, czyli takie które są wpuszczane w podłogę lub w specjalny podest wykonany z rusztu. Wówczas mogą być to wanny o dowolnym kształcie, ważne, by sprawdzić, czy producent dopuszcza możliwość wbudowania wanny w podłogę.

Wanny z układem hydromasażu posiadają przyjemną i ciepłą w dotyku powierzchnię. Dzięki akrylowej powłoce, wanna z hydromasażem jest wytrzymała, oraz odporna na uderzenia, jak również na ewentualne przebarwienia.

Dodatkowo można powierzchniowe zarysowania naprawiać.

Niewątpliwie wadą akrylowych wanien z hydromasażem jest podatność na zarysowania. Kolejną wadą jest konieczność używania specjalistycznych środków czyszczących bez substancji ściernych, które zarówno nie porysują wanny, ale i nie uszkodzą instalacji do hydromasażu.

Wanny z systemem hydromasażu posiadają też dopasowane obudowy, celem przykrycia instalacji do masażu. Na rynku dostępne są również wanny drewniane, stalowe i quarylowe.

W każdym z układów masażowych dostępne są różne rozwiązania dysz. Wyróżniamy podstawowy podział na dysze:

• ruchome, czyli kierunkowe z możliwością zmiany ich kierunku;
• obrotowe, inaczej wirujące gdzie dysza podczas masażu obraca się o 360°;
• nieruchome, czy zazwyczaj są to dysze punktowe w postaci:
  • kaskady, umieszczonej na wysokości karku, co sprawia, że woda łagodnie wypływa i masuje mięśnie. W niektórych modelach kaskada może pełnić także funkcję wlewki, czy kranu;
  • shiatsu, który jest specjalnym układem dysz, wzorowanym na japońskiej metodzie masażu, polegającym na uciskaniu odpowiednich punktów na ciele. Takie rozwiązanie jest idealne do leczenia schorzeń kręgosłupa.
  • szampańskie, gdzie woda wypływa z dużą siłą pod kątem 45°, a powietrze jest rozbijane na mnóstwo małych bąbelków;

Tryby masażowe dostępne przy wannach z hydromasażem:

• pulsacyjny i tutaj z dysz wydobywa się woda i/lub powietrze z krótkimi, okresowymi przerwami;
• falowy, to system wytwarzania fali, który polega na tym, że dysze pracują sinusoidalnie, czyli od tych położonych najbliżej pleców, aż do tych przy stopach;
• szampański, to układ gdzie dzięki dyszom umieszczonym pod kątem 45°, woda jest maksymalnie nasycona powietrzem;

Na rynku są również dostępne tak zwane suche dysze, czyli gumowe kule, które działają nad poziomem wody i mogą pulsować lub wibrować. Zarówno dysze ruchome jak i nieruchome mogą się składać z jednego punktu, przez który wydostaje się woda, ale są również dysze, które rozbijają wodę na mniejsze strumienie.

Dysze mogą być 3, 5, lub 7 punktowe, na przykład do masażu karku, pleców, lędźwi lub stóp.

Ze względu na wielkość, wszystkie dysze można też podzielić na dysze małe i duże. Najczęściej dysze małe są zlokalizowane na dnie wanny, zaś duże dysze znajdują się po bokach.

Ważną cechą układu do hydromasażu jest w szczególności liczba zastosowanych w wannie dysz. Najmniejszą liczbę dysz posiadają wanny z systemem masażu wodnego, a najwięcej z systemem wodno-powietrznym.

W zależności od modelu i producenta dysz może być od kilku do kilkuset.

Przy wannie z masażem wodnym zaleca się rozwiązanie:

• 2 dysze na stopy,
• 4-6 dysz po bokach,
• 4-6 dysz na oparciu.

Przy wannie z masażem powietrznym zalecane jest, by takich dysz było minimum 14. W wannie z masażem powietrznym, zamiast dysz mogą być otworki na dnie wanny.

Takie wanny mają, potocznie mówiąc “podwójne dno”, co oznacza, że pod taką wanną jest specjalna komora, z której wydmuchiwane jest powietrze.

Otwory na dnie wanny są płaskie, co nie przeszkadza podczas zwykłej kąpieli. Otworków jest dużo więcej niż dysz, bo nawet od 30 do ponad 150.

Innym ważnym parametrem na który należy zwrócić uwagę przy wyborze wanny z hydromasażem jest odpowiedni poziom hałasu, jaki występuję przy pracy układu i powinien być on dobrany optymalnie.

Wanny takie wymagają dodatkowego podłączenia do odrębnego zasilania. Do innych bardzo ważnych elementów układu, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze wanny do hydromasażu zaliczamy:

• Moc pompy, gdzie w systemie masażu wodnego jest zainstalowana pompa wodna, a w systemie perełkowym pompa powietrzna, zaś w łączonym, pompa wodno-powietrzna. Ten parametr jest ściśle określony przez producenta wybranej wanny i należy bezwzględnie stosować się do jego zaleceń i wytycznych.
• Pojemność. W zależności od rodzaju, czy typu, wanny mogą mieć różną pojemność, co oczywiście wiąże się z ilością zużytej wody w ciągu roku. Najbardziej optymalnym rozwiązaniem są wanny owalne, lub prostokątne.
• Rodzaj sterowania – wanny z hydromasażem mogą być sterowane ręcznie lub elektronicznie poprzez panel z wyświetlaczem. Sterowanie elektroniczne to wiele dodatkowych korzyści, m.in.: zegar, termometr, informacja o dezynfekcji, regulacja siły masażu, programy masażowe i regulacja trwania masażu.
• Rodzaje dezynfekcji. Do wyboru są dwa systemy dezynfekcji:
  • dezynfekcja ręczna – do wanny wlewa się środek dezynfekujący, następnie wanna jest uruchamiana na kilka minut, po czym pozostawiana ze środkiem dezynfekującym na kilkanaście minut i uruchamiana ponownie. Po dezynfekcji należy włączyć program odprowadzania wody i osuszania rur oraz całego systemu.
  • automatyczna dezynfekcja – przebiega podobnie jak ręczna z tą różnicą, że cały proces od aplikacji środka do osuszania jest zautomatyzowany i może być wykonywany przy pełnej lub osuszonej wannie. Dezynfekcję należy przeprowadzać minimum raz w miesiącu. Dodatkowo wanna może mieć system ozonowania lub lampę emitującą promieniowanie UV, a nawet specjalną powłokę antybakteryjną w całym orurowaniu.

Montaż wanien z systemem hydromasażu

Przy wyborze wanny z hydromasażem musimy dysponować odpowiednią powierzchnią łazienki, czy pomieszczenia kąpielowego. Musi być ono ponadto odpowiednio wentylowane.

Wanny takie można montować w pomieszczeniach o powierzchni minimum 6 m2, dzięki czemu woda przy pracy hydromasażu nie będzie się skraplać na ścianach pomieszczenia.

Montaż wanny powinien być przeprowadzony ściśle według zaleceń producenta, przez fachowców z odpowiednimi uprawnieniami.

Zazwyczaj wanny z hydromasażem są przeznaczone do użytku jednej osoby, ale na rynku są również inne modele.

Pod względem usytuowania, można też zakupić wannę do domu, wannę ogrodową w wersji naziemnej lub wkopanej.

Wieloosobowa wanna zewnętrzna umożliwia kąpiel z hydromasażem na świeżym powietrzu. Podobnie jak w basenach kąpielowych, woda jest podgrzewana, filtrowana i dezynfekowana.

Pozwala to na wielokrotną kąpiel bez konieczności wymiany wody.

Dodatkowe, opcjonalne wyposażenie wanien

Innowacyjnym systemem jest terapia kolorami, których diody zawierają pierwiastki z kamieni szlachetnych – stosuje się je do Chromoterapii (światłoterapii). Mogą to być diody ze światłem białym, lub kolorowym.

Innym podobnym systemem jest układ hydromasażu z elementami do muzykoterapii.

Podobnym, lecz nieco mniejszym systemem domowego SPA jest kabina z hydromasażem. Chcąc mieć w łazience prysznic z hydromasażem, możemy kupić kabinę masażowo-parową lub w tradycyjnej kabinie zamontować panel prysznicowy z hydromasażem.

Pierwsze rozwiązanie oferuje znacznie więcej funkcji, a wyposażenie można dopasować do swoich potrzeb. Obecnie dużym zainteresowaniem cieszą się kabiny parowe.

Są to kabiny z hydromasażem dodatkowo wyposażone w dysze wytwarzające parę wodną, często z pojemnikiem zapachowym.

Tym samym kabina łączy zalety wanny z hydromasażem oraz sauny.