4 tygodni temu
Kiszonka z całych roślin kukurydzy jest paszą przeznaczona dla bydła mlecznego, młodego bydła mięsnego, jałówek opasowych, owiec matek i tuczonych jagniąt. Może być stosowana w żywieniu kóz. W jakich dawkach powinno się ją stosować?
Kiszonka z całych roślin kukurydzy może być jedyną paszą objętościową w dawce pokarmowej lub może stanowić jej część. Najkorzystniejszym jest łączenie w dawce pokarmowej pasz z traw lub roślin bobowatych (motylkowatych) o wysokiej zawartości białka z kiszonką z kukurydzy o umiarkowanej zawartości białka. Korzystnym dla wydajności mlecznej i kondycji krów są dawki pokarmowe zawierające 2/3 kiszonki z lucerny lub traw oraz 1/3 kiszonki z kukurydzy.
W drugiej połowie laktacji kiszonka z kukurydzy w żywieniu krów powinna być ograniczona do 5-10 kg/dzień na rzecz kiszonek lub siana z traw, w celu ograniczenia ich nadmiernego otłuszczenia. Młode bydło mięsne można żywić kiszonką z kukurydzy do woli. Dawki kiszonek z kukurydzy dla jałówek cielnych w zimowym okresie powinny wynosić 10-20 kg, a dla jałówek powyżej 0,5 roku 10-15 kg. Dawki kiszonki dla cieląt nie powinny przekraczać 5-6 kg.
Kiszone ziarno lub kiszone kolby są bardzo dobrą paszą w żywieniu wysokowydajnych krów, szczególnie w pierwszym okresie laktacji, kiedy mają miejsce niedobory energii. W tym czasie też istnieje zagrożenie częstszego występowania schorzeń metabolicznych. Dzienne dawki kiszonego ziarna kukurydzy dla krów mlecznych nie powinny przekraczać 8 kg. Kiszonka z ziarna może być wprowadzona w żywieniu krów 2-3 tyg. przed wycieleniem i być stosowana podczas pierwszych czterech miesięcy laktacji. Powoduje to ograniczenie ryzyka występowania schorzeń metabolicznych np. ketozy. Doskonałym uzupełnieniem kiszonego ziarna są kiszonki z traw i roślin bobowatych oraz zielonki w okresie pastwiskowym.
W żywieniu opasówżywienie kiszone ziarno kukurydzy można skarmiać dziennie w ilości od 8 do choćby 10 kg/sztukę. Za stosowaniem kiszonego ziarna kukurydzy w żywieniu opasów przemawia wysoka zawartość skrobi oraz adekwatności dietetyczne gniecionego ziarna, a także niski koszt produkcji jednostki energii. Przyjemny zapach ponadto sprawia, iż tak zakonserwowane ziarno chętnie wyjadają zwierzęta.
