1 dzień temu
W nierównomiernym rzepaku regulację pokroju wykonujemy gdy minimum 50 proc. roślin na plantacji jest w fazie 4-6 liści. Termin ten zbiega się z momentem ochrony roślin przed chorobami.
Wzorcowo za adekwatny moment na zabieg regulujący uznajemy moment w którym 80 proc. roślin wykształci 6-8 liści (BBCH 16-18). Tylko, iż to bardziej w teorii, choć oczywiście zdarza się sezon i plantacje, które pozwalają się do tego dostosować.
Nierównomierny rzepak
W praktyce najczęściej do zabiegu przystępujemy, gdy rzepak wykształci 4 liść i ten moment też uznajemy za adekwatny. Jest tak na ogół, gdy plantacje są niewyrównane, mamy nierównomierny rzepak na polu. Pokazały to niejednokrotnie wcześniejsze lata, jak i obecny sezon. Na części plantacji mamy nierównomierny rzepak. Trudno jest wówczas „wstrzelić” się w zalecenie dla zabiegu między 6-8. liściem, gdy część roślin na plantacji ma (lub nie) 4 liście, a część zbudowała już 6 liści. W takim wypadku do zabiegu regulacji pokroju przystępujemy, gdy minimum 50 proc. roślin na plantacji jest w fazie 4-6 liści. Najczęściej wówczas też dzielimy dawkę preparatów regulujących na dwie, podając najpierw 60 proc. dawki i w kolejnym zabiegu 40 proc. dawki.
Regulatory wzrostu
Jeśli rzepak siany był wcześnie, jesień jest ciepła, rośliny intensywnie przyrastają to zdarza się, iż takich zabiegów wykonujemy więcej. Do regulacji pokroju roślin służą preparaty oparte o chlorek chloromekwatu oraz chlorek mepikwatu. Do dyspozycji mamy też ich mieszaniny z triazolami. Niektóre z nich mogą silnie oddziaływać na pokrój roślin. Dlatego dobieramy preparat do stanu naszej plantacji rzepaku i w razie wątpliwości konsultujemy jego użycie, dawkę z doradcą firmy chemicznej.
Termin “wcześniejszej” regulacji od 4. liścia zbiega się z czasem na ochronę rzepaku przed chorobami: suchą zgnilizną kapustnych i czernią krzyżowych. W tym terminie do ochrony roślin przed chorobami używamy triazole, które także wykazują działanie regulujące ich pokrój. Można sięgnąć po mieszaniny np. CCC i triazoli.
Listę triazoli w rzepak znajdziesz TUTAJ
Triazole ograniczają wzrost części nadziemnych rzepaku, doprowadzają do niższego osadzania pąka wierzchołkowego oraz zwiększenia systemu korzeniowego i średnicy szyjki korzeniowej. Jednak należy mieć na względzie, iż to ochrona przed chorobami jest głównym celem ich aplikacji w łanie.
Dawka triazoli
Dawkę preparatów triazolowych powinno się dobierać odpowiednio do fazy rozwojowej i obsady roślin. Przy powolnym wzroście roślin jesienią, mając na polu odmianę tolerancyjną na choroby i gdy porażenie dopiero zbliża się do progu ekonomicznej szkodliwości możemy zastosować niższą z zalecanych dawek (niektóre preparaty zalecane są w ilościach od-do). Jednak, gdy choroba przekroczyła próg ekonomicznej szkodliwości, rośliny są z silnym jesiennym wigorem, stosujemy wyższą z zalecanych dawek. W takim wypadku preparat powinien mieć w składzie retardant wzrostu (np. CCC). Generalnie na pierwszy zabieg powinniśmy użyć właśnie retardant wzrostu.
Temperatura stosowania triazoli to minimum 10°C. W niższych spada szybkość reakcji chemicznych, które mają zahamować rozwój patogenów chorobotwórczych. Przy okazji zabiegu ochrony i regulacji dobrzej jest przy okazji dokarmić rzepak mikroelementami, szczególnie borem, molibdenem i manganem.
