8 ras koni pochodzących z Polski. Są piękne i mądre. Mamy powody do dumy!

2 lat temu
Zdjęcie: 8 ras koni pochodzących z Polski. Na zdjęciu hucuł fot. 123rf.com


Na pewno słyszałeś kiedyś o koniach arabskich i fryzyjskich, ale czy znasz konie wielkopolskie lub śląskie? Zakładam, iż nie i czas to zmienić. Oto 8 ras koni pochodzących z Polski. Mamy powody do dumy!


1. Koń wielkopolski


Historia


Koń wielkopolski początkowo był znany jako koń poznański. Jest on wynikiem uszlachetnienia lokalnej rasy końmi ras angielskich, wschodniopruskich i angloarabskich. Rasę oficjalnie uznano w 1962 roku.

Wygląd


Koń wielkopolski ma długą szyję i wyraźnie zaznaczony kłąb. Jego cechą charakterystyczną jest umięśniony sad i długie kończyny. Występuje we wszystkich maściach. Wymagana minimalna wysokość w kłębie to 165 cm.

Charakter


Koń wielkopolski słynie ze zrównoważonego charakteru i łagodnego usposobienia. Po przodkach czystej krwi odziedziczył płomienny temperament i żywiołowość. Dobrze wychowany nie powinien sprawiać problemów

Użytkowanie


Koń wielkopolski jest najbardziej wszechstronnym z polskich koni. Sprawdza się zarówno jako koń wierzchowy, jak i zaprzęgowy. Można jeździć na nim rekreacyjnie, jak i brać udział w zawodach.

Liczebność


W 2010 roku do ksiąg stadnych wpisane było 2304 klaczy i 70 ogierów konia wielkopolskiego. Największe ośrodki hodowli znajdują się w Posadowie, Liskach, Nowielicach i Sierakowie.

2. Koń małopolski


Historia


Koń małopolski powstał poprzez połączenie rodzimych klaczy z orientalnymi ogierami, końmi półkrwi i ras czystych. Rasa w 1962 roku została ustanowiona Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa.

Wygląd


Koń małopolski jest nieco mniejszy i lżejszy od konia wielkopolskiego, ale równie piękny. Słynie z doskonałych chodów i smukłej budowy. Optymalny wzrost dla klaczy 157-165 cm, dla ogierów 160-168 cm.

Charakter


Koń małopolski jest zwierzęciem długowiecznym, odpornym na choroby i trudne warunki. W pracy jest dzielny i wytrwały. Nie jest wybredny, jeżeli chodzi o jedzenie. To koń wrażliwy na wysyłane sygnały i chętny do współpracy z człowiekiem.

Użytkowanie


Koń małopolski jest koniem wierzchowym, który sprawdza się we wszystkich zawodach jeździeckich, szczególnie we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego (WKKW) - dyscyplinie olimpijskiej, na którą składa się kilka konkurencji.

Liczebność


W 2017 roku w Polsce naliczono 931 klaczy i 96 ogierów tej rasy. Najbardziej znane stadniny koni małopolskich znajdują się w Walewicach, Prudniku, Trzebienicach, Białce i Stubnie, czyli w Małopolsce.

3. Koń śląski


Historia


Konia śląskiego wyhodowano na terenie Śląska jeszcze przed II wojną światową. Pochodzi od miejscowych klaczy krytych ogierami oldenburskim, wschodniofryzyjskimi i pełnej krwi angielskiej.

Wygląd


Obecnie rasa podzielona jest na dwa typy: nowy i stary. Konie nowego typu są lżejsze, nieco wyższe. Ich budowa ciała jest harmonijna. Najbardziej pożądana wysokość w kłębie u dorosłych ogierów to 164–170 cm.

Charakter


Koń śląski charakteryzuje się łagodnym usposobieniem, gotowością do współpracy z człowiekiem, odznacza się dużą pojętnością i gwałtownie się uczy. Słynie też z eleganckich chodów.

Użytkowanie


Dawniej koń śląski był wykorzystywany jako koń sportowy w skokach przez przeszkody. w tej chwili to koń przeznaczony do jazdy rekreacyjnej oraz do powożenia, w którym odnosi sukcesy na całym świecie.

Liczebność


Aktywna populacja konia śląskiego na ten moment nie jest zbyt imponująca. W 2016 roku w Polsce naliczono 867 klaczy. Obecny centrum hodowlanym konia śląskiego jest województwo dolnośląskie, a w szczególności okolice Jeleniej Góry.

4. Koń huculski


Historia


Konie huculskie są jedną z najstarszych polskich ras koni. Wyhodowano je w surowych warunkach górskich na Karpatach. Możliwe, iż pochodzą od dzikich koni tarpanów. Rasę oficjalnie uznano w 1925 roku.

Wygląd


Znakiem rozpoznawczym hucułów są umięśnione przednie kończyny i silny tułów. Najbardziej pożądana wysokość w kłębie u ogierów to 135-140 cm. Można spotkać je w wielu umaszczeniach.

Charakter


Hucuły są żywotne, silne i odporne. Są przyjaźnie nastawione do człowieka, ale nie nadają się dla osób początkujących. Każdy błąd niewprawionego jeźdźca wykorzystują jako okazję do nieposłuszeństwa.

Użytkowanie


Hucuły, choć nie są zbyt wysokie, są niezwykle silne. Niegdyś używano ich do przewożenia ładunków w trudnych górskim terenie. w tej chwili są wykorzystywane w hipoterapii, na zawodach westernowych, do ujeżdżania, zaprzęgów i skoków.

Liczebność


W 2017 roku populacja konia huculskiego w Polsce liczyła ok. 1500 klaczy i ok. 180 ogierów. Rasę uważa się za zagrożoną, ale polscy hodowcy dokładają wszelkich starań, by nie wymarła.

5. Polski koń sportowy (Koń szlachetny półkrwi)


Historia


Polski koń sportowy pochodzi od koni wielkopolskich, małopolskich oraz ogierów pochodzenia zagranicznego. Rasa została uznana przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 1977 roku.

Wygląd


Polskie konie sportowe słyną z mocnej budowy ciała i umięśnionych kończyn. Osiągają wysokość w kłębie między 160 a 170 cm. Występują we wszystkich maściach podstawowych.

Charakter


Polski koń sportowy odznacza się spokojnym temperamentem i odwagą. Chętnie i gwałtownie się uczy. W każdej chwili gotowy do współpracy z człowiekiem. Ma naturalny talent do skoków i ujeżdżania.

Użytkowanie


Polski koń sportowy to rasa, która powstała z myślą o sporcie wyczynowym. Sprawdza się w ujeżdżaniu, skokach przez przeszkody, WKKW oraz w zaprzęgach. To jedna z najbardziej wszechstronnych ras koni na świecie.

Liczebność


Polski koń sportowy to najliczniejsza z polskich ras i najczęściej spotykana na różnego rodzaju zawodach. Najważniejsze ośrodki hodowli szlachetnych koni półkrwi to Stadnina Koni Nowielice, Stadnina koni w Mosznej oraz Stadnina koni Pępowo.

6. Polski koń zimnokrwisty


Historia


Polskiego konia zimnokrwistego wyhodowano w XIX wieku. Rasa pochodzi od małych koni roboczych uszlachetnionych ogierami zimnokrwistymi z Belgii, Francji i Niemiec. W 1964 założono pierwszą w Polsce Księgę Stadną Koni Zimnokrwistych i Pogrubionych.

Wygląd


Polski koń zimnokrwisty charakteryzuje się masywną sylwetką oraz mocnym umięśnieniem nóg i reszty ciała. Optymalna wysokość w kłębie dla przedstawicieli tej rasy wynosi od 158 do 165 cm. Występuje w wielu umaszczeniach.

Charakter


Polski koń zimnokrwisty ma spokojny i zrównoważony charakter. Dobrze reaguje na komendy głosowe. Jest chętny do pracy i oddany swojej rodzinie. W pracy powolny, ale precyzyjny. W stosunku do dzieci cierpliwy.

Użytkowanie


Polski koń zimnokrwisty użytkowany jest przede wszystkim na wsi. Rolnicy do dziś wykorzystują jego siłę i cierpliwość przy oraniu pola. Z tego względu dobrze sprawdza się też w jeździectwie rekreacyjnym i pracy z dziećmi, a także w hipoterapii.

Liczebność


Niestety liczebność polskich koni zimnokrwistych z roku na rok spada. Dzieje się tak, ponieważ konie tej rasy są eksportowane do zagranicznych rzeźni. w tej chwili wdrażane są programy ochronne mające na celu zachowanie rasy.

7. Arden polski


Historia


Ardeny polskie pochodzą od ardenów francuskich, belgijskich, szwedzkich i luksemburskich. Rasę oficjalnie uznano 1 stycznia 2013 roku - od tamtej pory konie ardeńskie urodzone w Polsce uznawane są rasę arden polski.

Wygląd


Ardeny polskie są niskimi końmi z masywną sylwetką. Przedstawiciele tej rasy występują w wielu umaszczeniach, m.in. w gniadym, kasztanowatym, siwym i karym. Ich maksymalna wysokość w kłębie to 166 cm.

Charakter


Ardeny polskie słyną ze zrównoważonego charakteru i otwartości na pracę z człowiekiem. gwałtownie się uczą, są pracowite i cierpliwe w stosunku do dzieci. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami.

Użytkowanie


Ardeny polskie sprawdzają się jako konie do jazdy rekreacyjnej, jako konie pociągowe, a także konie leśnicze i rolnicze. Ze względu na łagodny charakter nadają się też do hipoterapii i pracy z dziećmi.

Liczebność


Liczebność polskiego konia ardeńskiego jest określana w naszym kraju na ok. 300 osobników, w tym ok. 40 ogierów. Polscy hodowcy pracują w tej chwili nad zwiększeniem liczebności rasy.

8. Konik polski


Historia


Koniki polskie pochodzą od dzikich koni tarpanów. Pierwsze próby prowadzenia zorganizowanej hodowli tej rasy zostały podjęte w 1923 roku w Stadninie koni w Janowie Podlaskim.

Wygląd


Koniki polskie cechują się niskim wzrostem. Ich wysokość w kłębie to zaledwie 130-140 cm. Występują w maści myszatej, która jest ich cechą rasową. Ich kopyta są twarde do tego stopnia, iż mogą pracować w twardym terenie bez podkowy.

Charakter


Koniki polskie cieszą się dobrym zdrowiem, płodnością, niewybrednością pokarmową. W trudnych sytuacjach są niezwykle zaradne. Nie są też wybredne pokarmowo. Słyną z pogody ducha.

Użytkowanie


Dawniej koniki polskie służyły ludziom jako konie robocze w niedużych gospodarstwach i sadach. Z czasem zainteresowało się nimi wojsko, które wykorzystywało je do przewożenia ciężkich ładunków. w tej chwili koniki polskie pracuję głównie z dziećmi.

Liczebność


W 2019 roku populacja konika polskiego w Polsce liczyła ok. 2500 klaczy i ok. 200 ogierów. Rasę uważa się za zagrożoną wyginięciem. Dobra wiadomość jest taka, iż w ostatnich latach koników polskich przybyło.

Idź do oryginalnego materiału