3 lat temu
Wziąłem udział w degustacji organizowanej przez markę Balvenie. W grupie około 30 sympatycznych blogerów, kolekcjonerów i miłośników marki mieliśmy okazję degustować selekcję kilku beczek Balvenie Cask Strength, czyli rozlanych tak jak tygryski lubią najbardziej
Prosto z destylarni Balvenie degustację online poprowadziła Gemma Paterson, która jest Global Brand Ambasadorem marki i możecie śledzić ją na IG jako @balveniegem Oto jak wyglądała degustacja w czasach covid19
Kontekst degustacji i informacje o Balvenie
Oczywiście najbardziej znaną whisky z destylarni Balvenie jest wprowadzona w 1993 roku Double Wood 12 yo. Co ciekawe, The Balvenie przypisuje sobie pionierskie zasługi we wprowadzeniu finiszowania whisky do branży. Przypisywanie sobie tych samych zasług można także znaleźć w narracjach destylarni Glenmorangie i Auchroisk. Pięknie obrazuje to znaną zasadę o tym, iż „sukces ma wielu ojców”
Poniższy line-up degustacyjny jest interesujący ponieważ Balvenie w CSie to nie jest codzienność, destylarnia ukochała sobie moc 47,8% i w niej właśnie rozlewa edycje „single barrel”.
Mało tego, niezależnym dystrybutorom Balvenie sprzedawana jest wyłącznie jako wersja „teaspooned”, czyli z dodatkiem innego malta (najczęściej Glenfiddich), co w takim wydaniu czyni ją nie single maltem, a blended maltem, który nie może nazywać się The Balvenie. Z tej przyczyny, o Balvenie rozlewanych w mocy beczki nie wiadomo aż tak wiele jak o destylarniach, które w niezależnym bottlingu występują powszechnie. Poniżej moje notki smakowe z punktacją, a później podsumowanie.
Balvenie Cask Strength 15 yo Bourbon Cask 59,2%
Nos: sł0dowa, słodka, miodowa, deserowa, herbatniki maślane przechodzą w ciasto drożdżowe i odrobinkę botaniczności (ostatni jara mnie słowo „botanikalia”), którą nazywam właśnie tak ponieważ nie mogę się zdecydować czy to aromaty warzywne czy owocowe.
Smak: słodka, czekoladowa, z potężnym smakiem niesionym wysoką mocą, której nikt choćby nie próbował ukryć. Umiarkowanie złożona, ale trwająca i ładnie zbalansowana. W całym tym uwielbieniu CSu, to dla mnie jednak odrobinę za mocna. Wypiłbym ją jeszcze z wodą gdyby nie to, iż sampel ma tylko 20 ml i więcej nie mam
Ocena: 85/100
Balvenie Cask Strength 15 yo Sherry Butt 61,9%
Nos: lubię to! Kiedy słuchałem Gemmy usłyszałem „sherry bomb for sure” i przyznaję to, pomyślałem sobie sceptyczne: „Tak, tak zawsze jest sherry bomb”… ALE JEST! Kremowa, maślana, sherrowa. Suszone owoce, deserowość. Niezbyt złożona (w końcu młoda), ale bardzo miła. Słodka, ale nie przesadnie. Z odrobiną pogaszonych zapałek na końcu.
Smak: lekko wytrawna, mocna herbata, suszone owoce, potężna w smaku, trwająca, wręcz odrobinę melasowa i z bardzo przyjemnymi kakaowymi akcentami na końcu. Fajna łycha. Czuć prąd, ale da się to przeżyć w zamian za dużą ilość gorzkiej czekolady w finiszu.
Total: 87/100
Balvenie Cask Strength 14 yo The Weak of Peat 43,8%
Nos: wyraźnie dymna. Gorycz, ziemistość i taki wilgotny dym z odrobiną ziemistości i błota. Ja wiem jak to brzmi… ale każdy kto „pija dym” mnie zrozumie Zgadzam się z oficjalną narracją, iż to inna dymność niż medyczne klimaty z Islay. Wszystko podszyte odrobiną słodyczy.
Smak: przede wszystkim słodka i to słodsza niż na nosie. Równocześnie dymna, trochę wodnista, ale to pewnie efekt towarzystwa poprzednich whisky w mocy około 60%. Trwająca, czekoladowa gorycz i wysoka pijalność. Podoba mi się koncepcja łączenia dymności z taką łatwą „cukrową” słodyczą. Dobra whisky dla osób, które w dymie dopiero się rozkręcają. Ładnie i długo leży na języku prezentując trwający, łatwy w obejściu finisz.
Total: 83/100
Balvenie Cask Strength Peated Malt 14 yo Bourbon Cask 57,5%
Nos: trochę mało. Słodycz, kakao, czekolada z odrobiną lekkiej dymności miło pomieszanej ze słodyczą.
Smak: pieprzna i dymna. Alkohol niesie smak, w którym słodycz również miesza się z dymnością z tą tylko różnicą, iż odwrotnie niż w aromacie pierwsze skrzypce gra tu dymność i pieprzność. Finisz to najlepsza część przygody z tą whisky. Na końcu przyjemnie czkoladowo i słodko w trwającym finiszu.
Total: 83/100
Balvenie Cask Strength Peated 18 yo Sherry Butt 61,1%
Nos: deserowo-dymny; Obok oczywistej torfowości przebijają się aromaty kremowe i kompotowe. Przyjemna rzecz.
Smak: pełna, pieprzna, słodka, trwająca, lekko dymna na końcu. Dobrze ukryty alkohol i ładnie połączona słodycz z dymem co zawsze jest w cenie. Bez wątpienia najlepsza z powyższych.
Total: 88/100
Podsumowanie
1. Single cask – musi być selekcja
Powyższy line up uważam za bardzo interesujący. Wybrane beczki doskonale ukazują „składowe” profilu smakowego The Balvenie.
- była słodka jak i dymna Balvenie w CSie z beczki po bourbonie
- była słodka jak i dymna Balvenie w CSie z beczki po sherry
- i była też wykastrowana Balvenie z beczek po bourbonie.
Po punktach widać, iż whisky te dobrano jako „ukazujące charakterystyczne cechy”, a nie „powalające”. Dla jasności dodam, iż nie mam z tym problemu. Natomiast chętnie napiłbym się tych samych whisky np. za kolejne 15 lat (w beczce ).
No dobra, być może te lekko cierpkie słowa musiałbym połknąć w odniesieniu do dwóch szerówek, bo te akurat całkiem mi podeszły. Po prostu nie wszystko złoto co ma napis „cask strength”. Rynkowa whisky butelkowana w CSie, która często nieźle się ceni, wymaga dobrej selekcji.
2. Dym ze Speyside
Na pewno ciekawym tematem jest dymność w whisky ze Speyside. Whisky z tego regionu zwykle ma zupełnie inny charakter. Nie jest też żadną tajemnicą, żę więcej destylarni ze Speyside decyduje się na rozlew whisky dymnej. W końcu dymna Glenfiddich czy BenRiach to żadna nowość. Miło jest jednak opuścić na chwilę apteki, szpitale i wędzarnie z Islay, aby zobaczyć jak dym łączy się ze słodkimi ciasteczkami. Podobało mi się to.
3. Sherry to sherry <3
Tego punktu nie trzeba rozwijać
Podziękowania
Muszę przyznać, iż zaskoczył mnie ten event. Podchodziłem do niego z lekkim sceptycyzmem z uwagi na formułę online. Niepotrzebnie, bo było naprawdę miło. Kuba Magnuszewski, czyli polski brand ambasador Glenfiddich i pozostałych marek William Grant & Sons (Balvenie, Monkey Shoulder i Grant’s), profesjonalnie poprowadził degustację ładną angielszczyzną. Z kolei Gemma była bardzo przyjazna i potrafiła gwałtownie przełamać lody międzykulturowe używając uśmiechu i ciekawych anegdot okraszonych szkockim akcentem Ze strony audytorium padło sporo pytań pisemnie i ustnie, z których można było wywnioskować iż dużo uczestników zna się na rzeczy co oczywiście cieszy, bo pokazuje na świecie, iż blogosferę whisky mamy w Polsce na poziomie. Mieliśmy też okazję obejrzeć imponujące okazy butelek The Balvenie prezentowane przez Adama z grupy Balvenie Fan Club Poland, która zrzesza miłośników marki. Być może zechcecie do niej dołączyć klikając tutaj.
Ogólnie było miło i dzięki wszystkim za dobry czas! Do następnego!
