Kd 45 to willa zaprojektowana dla rodziny wielopokoleniowej – rodziców i ich dwóch synów z rodzinami. Otoczony domami z trzech stron teren oferuje także widok na park, który stał się dla architektów ze Studio Symbiosis jedną z głównych inspiracji. W miejskim krajobrazie dominuje często rozłączność między użytkownikiem a naturą. Architekci chcieli stworzyć zieloną przestrzeń, która razem z nowym domem ożywi relację mieszkańców z naturą. Ta willa wynurza się z krajobrazu. Budynek i natura przenikają się nawzajem, a przestrzenie wewnętrzne płynnie otwierają się na zielone otoczenie.
Villa KD45
Lokalizacja: Delhi, Ghaziabad, Indie
Pracownia:
Studio Symbiosis
Autorzy: Amit Gupta, Britta Knobel Gupta
Kierownictwo projektu: Kartik Misra, Nitish Talmale
Architekt projektu: Govinda Dey
Zespół: Krishan Sharma, Anjan Mondal, Arun Marigoudra, Ankit Verma, Sakshi Raghav, Samiksha Verma, Vishakha Sharma, Dhriti Sharma
Konsultacje:
Acecon (konstrukcja), Dbhms (instalacje), Luminars (oświetlenie)
Zdjęcia: Niveditaa Gupta
Dom dla wielopokoleniowej rodziny
Klientom zależało na stworzeniu przestrzeni mieszkalnej dla wielopokoleniowej rodziny z maksymalną ilością zieleni i widokami na park. Brat klienta wraz z żoną i dziadkami mieli zamieszkać na parterze, a on sam wraz z żoną i synem na piętrze. W piwnicy miały znaleźć się kino domowe, bar i siłownia, połączone z zewnątrz schodami i patio, które będzie naturalnie oświetlać wnętrze. Ważne było także zachowanie drzew rosnących w najbliższym otoczeniu domu.
Wewnątrz domu miała znaleźć się zarówno przestrzeń, w której wszyscy członkowie rodziny będą mogli wspólnie spędzać czas, jednocześnie każdy z jej członków miał mieć zapewnioną prywatność i własne miejsce, wtedy kiedy ich potrzebuje.
Miejskie życie w otoczeniu natury
Nietypowy kształt działki wraz z widokami na park dały początek pracy nad koncepcją domu. Projekt miał na celu wprowadzenie zielonego krajobrazu w najbliższe otoczenie domu. Ta podstawowa siatka została wykorzystana do określenia formy zabudowy i elementów krajobrazowych, takich jak zbiorniki wodne oraz twarde i miękkie nawierzchnie.
Budynek został zlokalizowany na krańcu działki, co dało możliwość stworzenia przestronnego ogródka po zachodniej stronie, który otwiera się na dwupoziomowy rodzinny salon i jadalnię.
Nietypowa willa wyrasta z krajobrazu i łączy parter z dachem budynku. Ten wijący się chodnik tworzy sekwencję kolejnych przestrzeni. Na pierwszym piętrze pojawiają się zewnętrzne zacienione miejsca do siedzenia, które łączą się z tarasem. Taras na pierwszym piętrze pełni rolę balkonu oraz bezpośredniego wejścia do mieszkania zlokalizowanego wyżej. Ogród na tarasie pozwala cieszyć się widokiem na park, dając poczucie bycia otulonym przez naturę. Te trzy przestrzenie mają różne zastosowanie w zależności od pory dnia i roku. Porastające teren drzewa zostały zachowane, a ich cień przyjemnie zacienia zewnętrzne przestrzenie, z których mieszkańcy mogą korzystać choćby przy bardzo wysokich temperaturach charakterystycznych dla klimatu Indii.
Kolejnym zamysłem architektów było stworzenie dychotomii w elewacji, gdzie jej dolna partia jest lekka, a ciężka bryła unosi się nad nią. Niższa kondygnacja ma elewację z przeszklonymi ścianami, które łączą się z zielonymi przestrzeniami na zewnątrz. Wyżej znajdują się uformowane w betonie okna, które minimalizują nagrzewanie się pomieszczeń. Podwójna wysokość salonu, jadalni i otwartej kuchni łączy dwie kondygnacje w jedną strefę wspólnego życia rodzinnego, wzmacniając więzi mieszkańców domu.
W projekcie uwzględniono strategię zrównoważonego projektowania, tworząc przyjemne przestrzenie wewnętrzne i zewnętrzne. Na parterze zastosowano głęboki podcień, dzięki czemu zredukowano nasłonecznienie w okresie intensywnego letniego słońca. Tuż przy domu umieszczono także zbiorniki wodne, które zapewniają trochę chłodu podczas ciepłych dni. Dach budynku to jego piąta elewacja – przybrał formę tarasu pokrytego ziemią i trawą, co dodatkowo pomaga zredukować bezpośrednie nagrzewanie wnętrz willi.
