W pierwszej części artykułu omówiliśmy zagadnienie dotyczące występowania obiektów ochronnych w Polsce, które zostały zinwentaryzowane przez Państwową Straż Pożarną w 2022 r. W szczególności przyjrzeliśmy się kwestii ich pojemności, czyli szacowanej liczbie osób, które mogą schronić się w tego typu obiektach.
Dla przypomnienia z pierwszej części - budowle ochronne można podzielić na dwie kategorie:
- miejsca ukrycia - wyposażone są w najprostsze instalacje i urządzenia, które zapewniają ochronę przed założonymi czynnikami rażenia oddziałującymi z określonych stron,
- schrony - budowle o obudowie konstrukcyjnie zamkniętej, hermetycznej, które zapewniają ochronę przed założonymi czynnikami rażenia oddziałującymi ze wszystkich stron.
Trzecią grupę stanowią miejsca doraźnego schronienia (MDS), takie jak piwnice, garaże podziemne, tunele, centra handlowe i inne obiekty, które pełnią rolę osłony przed ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i nie są odpowiednikiem schronów lub miejsc ukrycia.
W drugiej części artykułu przyjrzymy się bliżej zagadnieniu dostępności do obiektów ochronnych. W sytuacji zagrożenia, jest to istotna kwestią związaną z zapewnieniem bezpieczeństwa mieszkańców. W naszej analizie obszar miast wojewódzkich został podzielony na cztery strefy dostępności, które określają odległość do wybranego miejsca zapewniającego schronienie:
- poniżej 300 metrów,
- od 300 do 500 metrów,
- od 500 do 1000 metrów,
- powyżej 1000 metrów.
Poniższe mapy przedstawiają strefy dostępności do schronów, miejsc ukrycia oraz miejsc doraźnego schronienia w Warszawie.
Analiza powiązania poszczególnych stref z danymi demograficznymi umożliwiła nam ustalenie liczby mieszkańców znajdujących się w określonym zasięgu stref. Kluczową rolę w ocenie dostępności odgrywa strefa odległości poniżej 300 metrów - to właśnie tutaj mieszkańcy powinni mieć szybki i łatwy dostęp do miejsc zapewniających ochronę w sytuacjach kryzysowych.
W przypadku
schronów
, pod tym względem najlepiej wypadają miasta takie jak:
Szczecin, Gdańsk, Poznań
, zaś w tyle pozostaje
Kraków
. Schronów brakuje w
Gorzowie Wielkopolskim i Zielonej Górze.
Łatwiejszy dostęp do
miejsc ukrycia
mają mieszkańcy
Poznania, Warszawy i Katowic
, natomiast trudniejszy - mieszkańcy
Gorzowa Wielkopolskiego oraz Łodzi
. Z kolei
ponad 90%
mieszkańców znajduje się w strefie odległości poniżej 300 metrów do miejsc doraźnego schronienia w miastach takich jak:
Olsztyn, Lublin, Warszawa, Kraków, Bydgoszcz, Toruń i Kielce.
Poniższe wykresy przedstawiają udział procentowy ludności zamieszkującej poszczególne strefy dostępności do obiektów ochronnych.
W poniższej aplikacji zobaczysz, jak wygląda sytuacja dostępności do obiektów ochronnych w wybranych miastach w Polsce:
Dostępność
obiektów ochronnych takich jak schrony czy ukrycia jest istotnym elementem zapewnienia bezpieczeństwa ludności i ich mienia. Jak pokazuje analiza przeprowadzona dla różnych miast, nie jest to kwestia jednoznaczna. Istnieją miasta, które charakteryzują się zdecydowanie lepszą dostępnością do tego typu obiektów, zaś w niektórych jest ona znikoma.
Kolejne analizy i wizualizacje już wkrótce, zapraszamy do śledzenia naszych profili w serwisach Facebook , LinkedIn , Twitter ,
oraz YouTube .
Inne analizy, które mogą Cię również zainteresować:
Gdzie w Polsce jest najwięcej schronów?
Wizualizacja powodzi w mieście przy użyciu Google Photorealistic 3D Tiles