1 miesiąc temu
Fundusz Uniwersytecki MIT to jeden z najbardziej imponujących przykładów skutecznego zarządzania kapitałem edukacyjnym, osiągający imponującą stopę zwrotu na poziomie 14,5%. Zobaczmy, jakie decyzje inwestycyjne i podejścia pozwoliły funduszowi MIT wyróżniać się na tle innych instytucji. W ciągu ostatniej dekady był on choćby lepszy niż fundusz Yale.
W latach 2012 – 2022 fundusz MIT osiągnął fenomenalną średnioroczną stopę zwrotu na poziomie 14,5%. Odjechał tym samym konkurencji. Pozostałe fundusze uniwersyteckie pokonały co prawda szeroki rynek akcji, ale przegrywały z MIT średnio o 2 punkty procentowe. W świecie finansów i wielkich liczb te 2 punkty procentowe to przepaść. Szczególnie o ile mowa o tak specyficznych funduszach inwestycyjnych jak te uniwersyteckie.
Wartość funduszy uniwersyteckich i ich średnioroczna stopa zwrotu
https://dnarynkow.pl/inwestuj-jak-uniwersytecki-fundusz-yale/Podstawy funduszy uniwersyteckich
Właśnie, to dobry moment na wyjaśnienie sobie czym w ogóle są fundusze uniwersyteckie. Otóż to bardzo specyficzny rodzaj funduszy inwestycyjnych, które oprócz głównego celu, jakim jest zarabianie pieniędzy, muszą również co roku zasilać kasę uczelni pewnym określonym procentem ze swojej wartości. Na ogół jest to 5% wartości wszystkich zgromadzonych aktywów. Należy wiedzieć, iż najważniejsze uczelnie na świecie są dzisiaj w pewnej części samowystarczalne.
Co oznacza, iż nie utrzymują się głównie z samych czesnych wpłacanych przez studentów. Według raportu finansowego Harvarda za rok fiskalny 2023, przychody Uniwersytetu wyniosły około 5,8 miliarda dolarów. Wśród tych przychodów, czesne i opłaty stanowiły około 0,9 miliarda dolarów. To oznacza, iż czesne i opłaty studentów stanowią około 15,5% całkowitych przychodów Harvardu.
Obserwuj 
Subskrybuj Najlepsze uniwersytety amerykańskie samofinansują się już średnio w około 30 procentach
Zdecydowaną większą część kosztów najlepsze amerykańskie uniwersytety pokrywają z dotacji sympatyków oraz z zysków generowanych przez własne fundusze uniwersyteckie. W roku ubiegłym Harvard pokrywał aż 35% swoich kosztów funkcjonowania z zysków swojego funduszu uniwersyteckiego. Yale 34%, a MIT 30%. W naszym artykule o funduszu Harvarda oceniliśmy, iż już za kilkadziesiąt lat najlepsze uczelnie amerykańskie będą się samofinansować w 100%. Wszystkie koszty pokryją im ich zyski z funduszy uniwersyteckich.
W związku z tym, iż fundusze uniwersyteckie muszą co roku dzielić się wypracowanym zyskiem z uczelnią, to inwestują zupełnie inaczej niż klasyczne fundusze inwestycyjne. Przede wszystkim część, na ogół 10-20% stanowią bezpieczne krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe. Najczęściej są to obligacje o krótkich terminach zapadalności.
Chociaż te dłużne papiery wartościowe są o wiele mniej zyskowne niż akcje w długim terminie i de facto zaniżają średnioroczną stopę zwrotu, to stabilizują one portfel i stanowią rezerwę, która pozwala na bezproblemowe wypłaty pieniędzy choćby w czasach bessy. Fundusz MIT w tej chwili zarządza 24 miliardami dolarów. Co plasuje go na 4 miejscu spośród największych funduszy uniwersyteckich świata.
Źródła przychodów uniwersytetu MIT
Prezes funduszu MIT kształcił się pod ręką Davida Swensena
Prezydent funduszu uniwersyteckiego MIT – Seth Alexander kształcił się pod okiem prawdziwej legendy branży. Mowa o Davidzie Swensenie, który odpowiada za wielki sukces funduszu Yale. Swensen de facto na nowo zdefiniował standardy w branży. Alexander w wielu wywiadach na każdym kroku podkreśla, iż wyniósł bardzo wiele z pracy ze Swensenem. Alexander zyskał długoterminową perspektywę inwestycyjną.
Pod jego rządami fundusz MIT stara się wybierać do portfela najbardziej perspektywiczne podmioty rynkowe i trzymać je na bardzo długi czas. Aktualne trendy makroekonomiczne nie mają dla niego większego znaczenia. Liczy się przede wszystkim to jaki potencjał inwestycyjny przedstawia sobą dana spółka.
Coroczne stopy zwrotu wypracowywane przez 4 różne fundusze uniwersyteckie – MIT po lewej stronie
Jeżeli spojrzymy na statystyki funduszu uniwersyteckiego MIT, to zobaczymy, iż podejmuje on ze wszystkich funduszy uczelnianych największe ryzyko. Jednak to ryzyko pozwala mu osiągać najwyższe stopy zwrotu. Tę ryzykowną pozycję na rynku MIT dobrze pokazuje poniższy wykres. Gdzie omawiana uczelnia znajduje się w prawym górnym rogu. Podobny styl inwestycyjny ma również fundusz uniwersytetu Browna. Z kolei najmniej ryzykuje i zarabia Colubmia i Harvard.
Fundusz uniwersytecki MIT ma najlepszy stosunek ryzyka do stopy zwrotu
Inwestycje w innowacje i technologię
MIT zawsze znajdował się w czołówce innowacji i technologii, co znalazło odzwierciedlenie w strategii inwestycyjnej jego funduszu. Uczelnia przeznacza znaczną kwotę na inwestycje typu venture capital – szczególnie w start-upy technologiczne i biotechnologiczne. Takie podejście zapewnia wyższy potencjalny zwrot i jest zgodne z misją MIT polegającą na pogłębianiu wiedzy i napędzaniu innowacji.
Oprócz kapitału wysokiego ryzyka fundusz MIT inwestuje w fundusze private equity skupiające się na technologii i innowacjach. Fundusze te zapewniają kapitał przedsiębiorstwom na etapach wzrostu, pomagając im skalować działalność i wprowadzać na rynek innowacyjne pomysły. Inwestując w te fundusze, MIT wspiera rozwój obiecujących startupów i czerpie korzyści z potencjalnych zysków finansowych w przypadku sukcesu tych firm.
Fundusz uniwersytecki MIT z łatwością pokonuje konkurencję od ponad 15 lat
List z okazji 15-lecia działalności funduszu MITZnajdziesz tam więcej wartościowych treści o inwestowani, giełdzie i rynkach.
DNA Rynków – merytorycznie o giełdach i gospodarkach
Fundusz MIT podobnie jak Yale oddaje pieniądze w ręce najlepszych menadżerów
Prezydent i główny dyrektor inwestycyjny funduszu MIT, Seth Alexander podkreśla, iż kluczem do wysokich stóp zwrotu jest znalezienie najlepszych zarządzających funduszy i powierzenie im odpowiedniej ilości kapitału. To właśnie od zarządzającego w największej mierze zależy sukces lub jego brak. Seth Alexander wraz ze swoim zespołem analityków szuka po całym świecie.
W wywiadach opowiada: „Aby uzyskać wysokie zwroty z inwestycji, możemy chcieć inwestować w tak różnorodne obszary, jak start-upy w Chinach, giełda w Niemczech czy nieruchomości w Dolinie Krzemowej. Zamiast próbować zatrudniać wewnętrznych ekspertów we wszystkich tych obszarach, staramy się identyfikować najlepszych na świecie inwestorów w każdym obszarze i współpracować z nimi. W ten sposób jesteśmy w stanie współpracować z ludźmi, którzy mają największą przewagę konkurencyjną przy realizacji swoich inwestycji, biorąc pod uwagę ich specjalistyczną wiedzę i duże doświadczenie. Alokując kapitał do ponad 80 zewnętrznych menedżerów, jesteśmy w stanie stworzyć portfel nastawiony na wysoką stopę zwrotu i dobrze zdywersyfikowany.”
W niedawnym wywiadzie dla FCLT Global podcast Alexander powiedział, iż MIT unika jakichkolwiek odgórnych ram alokacji aktywów. Zamiast tego skupiają się na tym, jak poszczególni menedżerowie wpisują się w ogólne cele inwestycyjne funduszu. „Wdrożyliśmy pewne odgórne mechanizmy kontroli ryzyka, aby zapewnić dywersyfikację portfela” – powiedział. „Cała nasza praca sprowadza się do tego, aby znaleźć nowego „Warrena Buffetta” w danym obszarze.”
Co prawda nie znamy szczegółowej alokacji portfelowej funduszu MIT, ale mamy bardziej ogólne dane. Poniższy wykres pokazuje, w co lubią inwestować największe fundusze uniwersyteckie w USA. Omawiane w tym artykule MIT bardzo mocno stawia na wspomniane wcześniej fundusze typu venture capital i private equity. Istotne są również bardzo REIT-y. Wyjątkowo dużą część portfela zabezpieczają im natomiast obligacje skarbowe. Szczegóły pokazuje poniższy wykres.
Alokacja w konkretne aktywa poszczególnych funduszy uniwersyteckich
Do zarobienia,
Karol Badowski
