2 godzin temu
Zaufanie europejskich liderów IT do globalnych dostawców chmury słabnie. Jak wynika z ankiety Gartnera, napięcia geopolityczne skłaniają aż 61 procent CIO w Europie Zachodniej do poszukiwania alternatyw u lokalnych lub regionalnych dostawców. Co więcej, 53 procent badanych uważa, iż geopolityka ograniczy ich przyszłe korzystanie z usług hyperscalerów. Suwerenność cyfrowa staje się nowym, potężnym motorem napędowym wydatków na IT, dołączając do takich trendów jak AI i cyberbezpieczeństwo.
Rosnąca potrzeba suwerenności cyfrowej – definiowanej jako zdolność do kontrolowania danych, architektury IT i aplikacji bez zależności od podmiotów zagranicznych – staje się faktem. Rene Buest, analityk Gartnera, wskazuje, iż regulacje prawne, wymagania klientów czy status infrastruktury krytycznej sprawiają, iż organizacje nie chcą lub nie mogą umieszczać swoich kluczowych systemów u pozaeuropejskich dostawców. Gartner prognozuje, iż do 2030 roku ponad 75 procent firm spoza Stanów Zjednoczonych będzie miało strategię suwerenności cyfrowej, często opartą na modelach “suwerennej chmury”.
W odpowiedzi na te wyzwania, firmy rozważają dwie główne ścieżki. Pierwszą jest “geopatriacja”, czyli proces przenoszenia obciążeń od gigantów chmurowych do lokalnych graczy. Gartner zaznacza jednak, iż wymaga to długoterminowych inwestycji i wysiłków ze strony tych mniejszych dostawców. Drugim filarem strategii staje się open source; 55 procent liderów IT postrzega technologie otwartego źródła jako najważniejszy element przyszłej strategii chmurowej. Oferują one elastyczność i możliwość dostosowania, choć ich minusem bywa zwiększona złożoność i fragmentacja projektów.
Paradoksalnie, w najlepszej pozycji strategicznej znajdują się teraz organizacje, które dotąd wstrzymywały się z pełną migracją do chmury. Buest z Gartnera zauważa, iż mogą one teraz świadomie dobierać platformy chmurowe do konkretnych potrzeb, unikając pułapki “wszystkich jaj w jednym koszyku”. Organizacje już głęboko osadzone w ekosystemie jednego dostawcy nie mogą pozwolić sobie na migrację z dnia na dzień. Wniosek jest jasny: odpowiedzialność za cyfrową autonomię spoczywa na samych CIO, a dostawcy usług jej za nich nie zapewnią.
