Jak przygotować stanowisko pod uprawę kukurydzy?

W tym sezonie wegetacyjnym bardzo dużym problemem jest panująca susza, stąd też niewskazane jest wiosenne wapnowanie pod uprawę kukurydzy.

Ważnym elementem prawidłowo prowadzonej strategii uprawy kukurydzy, w tym jej nawożenia, jest odpowiednie przygotowanie stanowiska. Przed przystąpieniem do planowania strategii nawożenia należy wykonać analizę gleby, zarówno pod kątem jej odczynu, jak i zasobności w przyswajalne formy składników pokarmowych, takich jak fosfor, potas czy magnez.

Wymaganie glebowe kukurydzy

Kukurydza to roślina o niezbyt wygórowanych wymaganiach glebowych, dlatego może być uprawiana na różnych glebach za wyjątkiem gleb podmokłych, zimnych, bardzo ciężkich i gleb ilastych oraz gleb suchych i piaszczystych. Do uprawy kukurydzy zaleca się głównie czarnoziemy, czarne ziemie oraz gleby lessowe. Roślina ta dobrze plonuje na glebach próchnicznych, głębokich, które charakteryzują się dużą pojemnością wodną, a więc na glebach ciepłych i przewiewnymi oraz zasobnych w przyswajalne formy składników pokarmowych. Kukurydza może być także uprawiana na glebach lżejszych, bardziej piaszczystych, co wynika przede wszystkim z jej oszczędnej gospodarki wodnej oraz głębokiego systemu korzeniowego.

pH gleby w uprawie kukurydzy

Kukurydza powinna być uprawiana na glebach o uregulowanej kwasowości, najlepiej o pH w zakresie od 6 do 7. Należy przy tym przyjąć zasadę, iż im gleba cięższa tym wyższe powinno być jej pH. Zapewnienie roślinom optymalnego dla nich odczynu gleby wpłynie między innymi na jej odpowiedni wzrost i rozwój, a także zapewni dobre warunki do pobierania składników pokarmowych, w tym szczególnie fosforu.

Przy uprawie kukurydzy na glebach kwaśnych choćby zastosowanie wysokiego nawożenia mineralnego nie zabezpieczy potrzeb pokarmowych roślin, które nie są w stanie z takich gleb efektywnie pobierać składników pokarmowych. Poza tym w glebach kwaśnych obserwuje się bardzo słaby rozwój mikroorganizmów glebowych, które miedzy innymi uczestniczą w mineralizacji nawozów naturalnych i organicznych i tym samym dostarczają roślinom składników pokarmowych.

Termin wapnowania stanowiska pod kukurydzę

W celu stworzenia optymalnych warunków do wzrostu kukurydzy wskazane jest stosowanie nawozów do odkwaszania gleb, które najkorzystniej jest aplikować pod przedplon. W przypadku nie wykonania tego zabiegu dobrze jest wnieść nawozy wapniowe bezpośrednio po zbiorze przedplonu.

Przy konieczności aplikacji nawozów wapniowych na wiosnę, należy podkreślić, iż zabieg ten przyniesie zdecydowanie gorsze rezultaty niż w przypadku wcześniejszego ich wniesienia. Dlatego też wiosenne stosowanie nawozów odkwaszających należy rozważać jedynie w sytuacji, gdy niezbędny jest zabieg wapnowania, a nie został on wykonany w okresie wcześniejszym.

Wiosenne wapnowanie gleb stanowiska pod kukurydzę może przyczynić się do zwiększonych strat składników pokarmowych, w tym przede wszystkim strat azotu w formie ulatniającego się amoniaku oraz strat fosforu w efekcie jego uwstecznienia, co jest związane z tworzeniem się w glebie nieprzyswajalnych dla roślin fosforanów wapnia. Ulatniający się amoniak może z kolei wpływać niekorzystnie na wzrost młodych siewek kukurydzy.

W tym sezonie wegetacyjnym bardzo dużym problemem jest panująca susza, stąd też niewskazane jest wiosenne wapnowanie pod uprawę kukurydzy, bowiem może prowadzić do pogorszenia się warunków wilgotnościowych w glebie, ponieważ w momencie rozpuszczania nawozy do odkwaszania gleb chłoną wodę zawartą w glebie, co w przypadku suchej pogody może prowadzić do znacznego przesuszenia stanowiska wzrostu roślin.

Ważny jest również fakt, iż nawozy wapniowe dobrze jest głęboko wymieszać z glebą, co jeszcze pogłębi suszę glebową. Poza tym przed siewem kukurydzy zalecane jest doprawienie gleby jedynie na głębokość siewu nasion, co nie doprowadzi do zakłócenia podsiąkania wody glebowej.

Ile składników potrzebuje kukurydza?

Kukurydza charakteryzuje się dużymi potrzebami pokarmowymi, bowiem wraz z plonem 1 tony ziarna i odpowiadającą ilością słomy pobiera z gleby średnio 29 kg N, 13 kg P₂O₅, 33 kg K₂O, 9 kg MgO i 8 kg CaO. Kukurydza wykazuje mniejsze zapotrzebowanie na fosfor w porównaniu do zapotrzebowania na azot i potas.

Termin nawożenia kukurydzy

Nawozy fosforowe i potasowe najlepiej jest wnosić w okresie jesiennym. Natomiast w przypadku uprawy kukurydzy na kiszonkę w plonie wtórnym nawozy te zalecane są do stosowania przed siewem roślin. Z nawozów fosforowych można stosować superfosfaty, a z nawozów potasowych – siarczan potasu lub wysokoprocentowe sole potasowe.

Duży wpływ na wzrost i rozwój kukurydzy odgrywa również magnez i wapń. Należy przy tym podkreślić, iż kukurydza jest jedną z nielicznych roślin, które pobierają więcej magnezu niż wapnia.

Nawożenie azotowe kukurydzy

Dawka zastosowanych w uprawie kukurydzy nawozów azotowych powinna uwzględniać aktualne potrzeby pokarmowe rośliny, ponieważ nadmiar tego składnika prowadzi do opóźnienia wytwarzania i dojrzewania kolb.

Należy przy tym pamiętać, iż pobieranie azotu przez rośliny w znacznym stopniu uzależnione jest od panującej temperatury. Zdecydowanie niższe pobieranie ma miejsce w temperaturze poniżej 5ºC, a wyraźnie wzrasta przy temperaturze powyżej 15ºC.

Z nawozów azotowych w uprawie kukurydzy zalecane jest stosowanie nawozów wolno działających, które umożliwiają dostępność azotu dla roślin przez cały okres wegetacji. W związku z tym dobrze sprawdza się mocznik i saletra amonowa. W przypadku uprawy roślin na glebach o odczynie zasadowym można aplikować siarczan amonu, który prowadzi do zakwaszenia środowiska glebowego.

W nawożeniu kukurydzy istotną rolę odgrywają nawozy naturalne. W uprawie kukurydzy na ziarno w okresie jesiennym można stosować obornik lub gnojowicę. W przypadku stosowania obornika wskazane jest dobre wymieszanie nawozu z glebą. W uprawie kukurydzy na kiszonkę zaleca się stosowanie obornika w okresie jesiennym względnie gnojowicy jesienią, a na glebach lżejszych można ją zastosować wczesną wiosną.