Jakie FAO kukurydzy – jak czytać, jakie wybrać?

FAO oznacza wczesność dojrzewania kukurydzy. Jest najważniejsze kryterium doboru odmiany do siewu. Wyjaśniamy, jak czytać FAO i jakie wybrać.

FAO wskazuje na klasy wczesności kukurydzy. Informuje o długości okresu wegetacji jaki jest potrzebny, aby odmiana kukurydzy wytworzyła suchą masę.

Cyfry w FAO

FAO to system cyfrowych oznaczeń grup wczesności. Pod liczbą FAO kryją się trzy cyfry i każda z nich ma swoje znaczenie. Pierwsza określa podstawową klasę wczesności odmiany. Druga oznacza grupę wczesności w ramach podstawowej klasy. Trzecia wskazuje barwę ziarniaka i tak cyfry parzyste i zero to ziarniaki o zabarwieniu żółtym, a nieparzyste to białe. FAO zasadniczo dzieli odmiany na klasy wczesności. W naszym kraju powszechnie wykorzystywany jest dodatkowy, opisowy podział odmian, czyli przy liczbie FAO wskazane czy jest odmiana np. bardzo wczesna, średnio wczesna

FAO – klasy wczesności

• Do FAO 190 – odmiany bardzo wczesne
• FAO 200-220 – odmiany wczesne
• FAO 230-240 – odmiany średnio wczesne
• FAO 250-290 – odmiany średnio późne
• FAO 300 i powyżej – odmiany późne

Odmiany wczesne charakteryzują się krótszym okresem wegetacji. Z wczesnością związana jest plenność kukurydzy. Odmiany wcześniejsze wydają niższy plon, ale za to mają mniejszą wilgotność ziarna w trakcie zbioru i dają możliwość wcześniejszego zbioru. Odznaczają się największym udziałem kolb i gwarantują zebranie ziarna o około10–20 dni wcześniej o wilgotności około 25–30 proc.

Mieszańce średnio wczesne dojrzewają o około 11–12 dni, a średnio późne o 23–26 dni później niż wczesne. Mieszańce średnio późne plonują lepiej niż wczesne (o 5-15 proc.), ale cechują się niższym udziałem kolb i późniejszym terminem dojrzewania niż odmiany wczesne.

Najwyższym plonowaniem i jednocześnie najmniejszym udziałem kolb charakteryzują odmiany późne. Trzeba jednak pamiętać, iż odmiany późniejsze mają przesunięte dojrzewanie względem odmian wcześniejszych, przez co ziarno posiada wyższą wilgotność przy zbiorze i często wymaga nakładów na dosuszenie.

Kto wskazuje jakie jest FAO

W naszym kraju FAO ustala i nadaje Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) w procesie rejestracji odmian. Zatem jeżeli wybieramy odmianę spoza krajowego rejestru to podana przy odmianie liczba FAO jest deklaratywną. Wskazuje ją firma, najczęściej na podstawie swoich doświadczeń polowych prowadzonych w różnych krajach i niekoniecznie w naszych warunkach glebowych. Może zatem okazać się, iż odmiana deklarowana jako średnio wczesna wcale taką nie jest i może np. dojrzeć później niż tego oczekujemy. Nie jest regułą, ale przy wyborze odmiany należy mieć tego świadomość.

Jakie FAO wybrać

Wczesność musi być dostosowana do lokalizacji. Na podstawie liczby FAO odmiany są rekomendowane do uprawy w odpowiednich rejonach kraju na terenie województw.

Wybierając zbyt wczesne odmiany godzimy się na mniejszy potencjał plonu. Z kolei sięgając po odmiany późniejsze, zwiększamy ryzyko pogorszenia plonowania czy spadku jakości plonu w przypadku niekorzystnej pogody – a tę trudno przewidzieć.

W naszych warunkach najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest wybieranie odmian ze środkowej stawki FAO. Odmiany, które są przydatne do uprawy w Polsce, mieszczą się w przedziale od 200 do 280.

Uprawa odmian późniejszych jest ryzykowna i decydować się na nią mogą rolnicy gospodarujący w cieplejszych regionach Polski. Należy pamiętać, iż im późniejsza i wyższa odmiana, tym rzadziej powinna być siana.

Wybór mieszańca kukurydzy o niewłaściwej klasie wczesności FAO, który nie nadaje się do uprawy w regionie gospodarowania oraz źle dobrana odmiana do warunków glebowych to częste błędy w uprawie kukurydzy decydujące o jej powodzeniu.