10 miesięcy temu
Wygląda na to, iż kryzys i niepokoje dotarły do kolejnej części świata, dotychczas względnie spokojnej. Papua-Nowa Gwinea ogłosiła dziś stan wyjątkowy po tym, gdy w kraju doszło do masowych niepokojów, starć ulicznych oraz ofiar w ludziach i mieniu.
Iskrą, która wywołała zamieszki, była pogłoska, iż policjantów w tym kraju czeka nagła i niezapowiadana wcześniej obniżka wynagrodzeń. Miała ona być dokonana w formie dodatkowego podatku nałożonego na nich. To samo miało dotyczyć pracowników sektora publicznego.
Jedni i drudzy odpowiedzieli strajkiem. W stolicy, Port Moresby, doszło też do manifestacji policjantów. Najistotniejsze w skutkach okazało się jednakże gremialne opuszczenie stanowisk i posterunków. Zwłaszcza w warunkach wysokiego bezrobocia oraz przestępczości, z którą walczy Papua-Nowa Gwinea.
Na wieść o nieobecności policjantów (tymczasowej, jak się okazało) tłum w Port Moresby, który przy okazji się zgromadził, przystąpił do spontanicznych zamieszek. Polegały one przede wszystkim na gremialnym plądrowaniu sklepów, rabowaniu dóbr oraz wyżywaniu się w aktach wandalizmu. Tego samego dnia zamieszki rozlały się także na północne miasto Lae.
Oficjalnie zginąć miało 16 osób. Strat materialnych jeszcze nie oszacowano – ale w oczywisty sposób będą znaczne.
Odpowiedzialni się znajdą
Premier James Marape, prócz decyzji o wprowadzeniu stanu wyjątkowego, w orędziu telewizyjnym poinformował o odwołaniu komendanta policji oraz ministrów skarbu i finansów. Skierował zarazem ponad tysiąc żołnierzy do wsparcia zupełnie nie mogącej sobie poradzić policji.
Marape twierdzi, iż przebieg wydarzeń sugeruje zorganizowaną akcję plądrowania. To samo, tyle iż w nieco innym kontekście, twierdzą Chiny. Ministerstwo Spraw Zagranicznych tego kraju stwierdziło, iż celem ataków były zwłaszcza sklepy i lokale należące do Chińczyków, i zaprotestowało przeciw temu. Z kolei Anthony Albanese, premier Australii, stwierdził, zadeklarował gotowość pomocy, gdyby Papua o nią poprosiła.
Stan wyjątkowy ma trwać 14 dni, ale nader często w takich przypadkach bywa on przedłużany. Niekiedy wielokrotnie, albo i w nieskończoność.
Papua na skrzyżowaniu interesów
Papua-Nowa Gwinea rzadko gości w czołówkach doniesień medialnych. Kraj ten, położony na przysłowiowym końcu świata, zdecydowanie nie jest potęgą militarną czy gospodarczą. Pomimo tego bynajmniej nie jest on nieważny. Jego nadzwyczaj strategiczne położenie, w połączeniu z zasobami naturalnymi, czyni z niego istotnego alianta Australii.
Z tego samego powodu stał się on obiektem politycznych i finansowych zakusów Chin. Nieomal od początku swojego istnienia niedwuznacznie interesuje się nim również Indonezja. Ten ostatni kraj, który włada drugą połową wyspy Nowa Gwinea, wszedł w jej posiadanie w wyniku tradycyjnej inwazji. Do dziś zresztą realizowane są tam starcia z partyzantami z Ruchu Wolnej Papui, Indonezyjczycy oskarżani są zaś o zbrodnie na ludności autochtonicznej.
Z uwagi na sojusz z Australią nie groziło to Papui-Nowej Gwinei (kraj jest zresztą członkiem brytyjskiego Commonwealth’u). Jednak bez tego najpewniej niewykluczone byłoby pojawienie się głosów postulujących „zjednoczenie” wyspy – oczywiście pod władzą Dżakarty. choćby i bez tego krajowi nie brakuje problemów – takich jak słabości wewnętrznej.
Którą można było zaobserwować w toku zamieszek, rozpoczętych w istocie z błahego (i mocno przyziemnego) powodu.
