Konstrukcja dachu hali stalowej

Dach w każdym budynku, niezależnie od jego rozmiarów jest niebywale istotnym elementem, który wraz ze ścianami tworzy wygrodzenie kubatury wewnętrznej obiektu chroniąc ją przed zewnętrznymi zjawiskami atmosferycznymi.

Dach, jako część budynku spoczywający nad głowami jego użytkowników, zalega powszechnie w świadomości społecznej jako jeden z najważniejszych elementów konstrukcji obiektu. To przekonanie jest jak najbardziej słuszne, a w przypadku obiektów przemysłowych stanowi niekiedy trudne zagadnienie techniczne. Kwestię dachu hali stalowej można rozwiązać na wiele sposobów. W dalszej części tekstu przybliżone zostaną zarówno rodzaje dachów w hali stalowej, a także aspekty techniczne i użytkowe, które mają wpływ na jego ostateczną formę. Przytoczone zostaną zalety i wady każdego z możliwych rozwiązań oraz aspekty techniczne i użytkowe, które często decydują o wyborze adekwatnego rozwiązania. Jak może zostać zbudowany dach hali stalowej?

Rodzaje konstrukcji dachu hali stalowej

Wyróżnia się dwa główne rodzaje konstrukcji dachu hali stalowej – konstrukcję blachownicową i kratownicową.

Konstrukcja blachownicowa

W konstrukcji blachownicowej głównymi elementami konstrukcyjnymi są belki, które zwyczajowo posiadają kształt dwuteownika, wykonanego z blach płaskich, które łączy się w procesie spawania. Dwuteowe belki dachowe, powstałe w wyniku spawania blach nazywa się dźwigarami blachownicowymi bądź dźwigarami pełnościennymi. Powtarzalne ramy konstrukcji hali, których głównymi elementami dachu są właśnie dźwigary blachownicowe rozstawia się zwyczajowo w odległościach od 5 do 7,6 metra. Rozstawy mniejsze utrudniają komunikację z uwagi na wąskie światło pozostawione dla bram wjazdowych. Z kolei ograniczenie górne podyktowane jest koniecznością wykonania obudowy ścian oraz zaprojektowania drugorzędowej konstrukcji dachu (prostopadłej do głównych dźwigarów) omawianej w dalszej części tekstu.

Blachownice mogą osiągać skrajnie różne rozpiętości, od dosyć małych wynoszących około 6-8 metrów, do bardzo dużych, przekraczających choćby 70 metrów. Ta kolosalna różnica w rozpiętościach, jakie osiągają dźwigary blachownicowe ma swoje konsekwencje w znaczącym wzroście ich wysokości gabarytowej, grubości blach stalowych, z których je wykonano jak i konieczności dokładania dodatkowych ustrojów stężających tak wysokie i wąskie (a więc wiotkie) elementy nośne dachu. Bardzo często okazuje się więc, iż dźwigary blachownicowe o bardzo dużych rozpiętościach są elementami względnie ciężkimi, a więc i mało ekonomicznymi. Dźwigary blachownicowe stanowiące tak zwaną pierwszorzędową (a więc główną i najważniejszą) konstrukcję dachu współpracują z położonymi na nich w kierunku prostopadłym belkami dachowymi potocznie nazywanymi płatwiami.