W latach 1977–1990 Peter Lynch był menadżerem funduszu Magellan w Fidelity Investments i podczas swojej kadencji przekształcił fundusz w jeden z odnoszących największe sukcesy funduszy inwestycyjnych w historii. Pod przywództwem Lyncha Fundusz Magellana urósł z 20 milionów dolarów do 14 miliardów dolarów, a jego średni roczny zwrot wynosił 29%. O samym Peterze Lynchu już wam pisaliśmy na łamach naszego portalu. Teraz przyszedł czas na opis jego najlepszej inwestycji. Chodzi o zakup akcji Fannie Mae. Łącznie zysk na tej pozycji wyniósł 500 milionów dolarów i zapewnił Peterowi status legendy.
Kurs akcji Fannie Mae – między rokiem 1981 a 1990 urósł o 1100%!
Każda akcja o wartości choćby 800 dolarów!
Brak prowizji do obrotu 100 tys. euro miesięcznie!
Obniż prowizję za wymianę o 50%!
Historia Fannie Mae
Historia firmy Fannie Mae sięga roku 1938. Za jej powstaniem stał słynny „american dream”, zgodnie z którym każdy pracujący Amerykanin powinien być w stanie móc kupić własny dom. Posiadanie własnej nieruchomości na początku XX wieku było poza zasięgiem klasy niższej. Szczególnie mowa o domach poza dużymi miastami. Sytuacja pogorszyła się jeszcze w czasie Wielkiego Kryzysu. Szacuje się, iż do 1933 r. od 20 do 25% zadłużenia hipotecznego w kraju było niespłacane.
Ludzie tracili pracę i nie było ich stać na zakup nieruchomości. Kredyty które oferowały banki komercyjne, były dla większości ludzi zbyt drogie. W odpowiedzi Kongres Stanów Zjednoczonych w 1938 roku. uchwalił ustawę National Housing Act, tworząc Federal National Mortgage Association, lepiej znaną jako Fannie Mae act. Wprowadziło to na rynek nowy rodzaj kredytu hipotecznego: długoterminową pożyczkę o stałym oprocentowaniu z możliwością refinansowania w dowolnym momencie.
Był to prawdziwy przełom, a miliony Amerykanów znowu uwierzyło w swój amerykański sen. Przez następne 30 lat, Fannie Mae miała praktycznie monopol na operacje na wtórnym rynku tych kredytów w USA. Administracja Johnsona sprywatyzowała Fannie Mae w 1968 roku, czyniąc ją spółką będącą własnością akcjonariuszy. Firma weszła wtedy na giełdę.
Lata 80 i pierwsze instrumenty MBS
Po wejściu na giełdę kurs akcji Fannie Mae przez kolejne 10 lat poruszał się w trendzie bocznym. Inwestorzy zatem średnio darzyli spółkę jakimkolwiek pozytywnym sentymentem. Do tego w roku 1980 przyszedł kryzys, a w ciągu kolejnego roku kurs spółki spadł o ponad 50%. W latach 70. model biznesowy Fannie Mae obejmował „pożyczki krótkoterminowe i pożyczki długoterminowe ”, pożyczanie środków po niższej stopie procentowej i wykorzystywanie tych pieniędzy do zakupu długoterminowych kredytów hipotecznych.
Artykuł w Timesie, gdzie wspomniano o pierwszej rocznej stracie Fannie Mae w historii
Wszystko było po kontrolą do czasu kiedy inflacja nie wymknęła się spod kontroli a FED zmuszony, był bardzo dynamicznie podnosić stopy procentowe. Na początku lat 80. krótkoterminowe stopy procentowe wzrosły do 18–20%, ale oprocentowanie pożyczek długoterminowych zakupionych przez Fannie Mae w latach 70. wynosiło 8–10%, a różnica stóp procentowych była ujemna. Firma straciła wówczas bardzo wiele pieniędzy, a przed bankructwem na początku lat 80 ochroniła ją tylko interwencja rządu USA.
Kierownictwo Fannie Mae zrozumiało, iż musi coś zmienić, aby kurs akcji wreszcie zaczął rosnąć, a firma wyszła na prostą. Postanowiono zaoferować produkt gdzie ryzyko zmiennej stopy procentowej zostanie przerzucone z firmy na klientów zewnętrznych. Tak powstały MBS-y. Produkty, które 25 lat później doprowadzą USA do wielkiego kryzysu finansowego. (Nieco więcej o kryzysie roku 2008 pisaliśmy więcej w artykule „Historia rynkowa USA w pięciu krachach”). Fannie wyemitowała swój pierwszy MBS w 1981 roku.
Wartość emisji papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką w bilionach dolarów amerykańskich w latach 1990–2009
Dlaczego Peter Lynch zainwestował w Fannie Mae?
Po wprowadzeniu nowego rewolucyjnego produktu i wyjściu firmy na prostą, akcjami spółki zaczął inwestować się Peter Lynch. Co interesujące inwestor zainwestował w spółkę już w roku 1977 od razu kiedy objął funkcję szefa Magellana. Jednak gwałtownie sprzedał zakupione akcje. Wówczas fundamenty biznesu spółki pozostawiały jeszcze wiele do życzenia. Stopy procentowe ciągle rosły, a inflacja nie mogła się unormować.
Na poważnie Lynch pozycję na akcjach spółki zaczął zajmować w roku 1982. Wówczas jedna akcja kosztowała wtedy dolara. W tym czasie Fannie Mae stanowiła 0,37% ogółu aktywów Magellana. Potem systematycznie dokupywał kolejne pakiety akcji. Średnia cena zakupu oscylowała wokół 2 dolarów za akcję.
Znajdziesz tam więcej wartościowych treści o inwestowani, giełdzie i rynkach.
DNA Rynków – merytorycznie o giełdach i gospodarkach
„Najlepszy biznes w Ameryce” – czyli Peter Lynch i jego najlepsza inwestycja
W 1986 Peter Lynch, reklamował Fannie Mae jako „dosłownie najlepszy biznes w Ameryce”. Miało to swoje uzasadnienie – wówczas stosunek ceny do zysku Fannie Mae wynosił jeden. Inwestor w rozmowach ze współpracownikami wielokrotnie podkreślał zalety spółki. Słusznie zauważył, że firma jest de facto zabezpieczona przed bankructwem. Już raz wyratował ją z opresji rząd USA i prawie na pewno w razie problemów zrobi to raz jeszcze.
Fannie Mae miała bardzo niskie koszty stałe. co więcej liczba pracowników nie przekraczała choćby 1200 osób. Firma oferowała najkorzystniejsze warunki kredytu w całych Stanach Zjednoczonych. Peter Lynch wierzył, iż w ciągu dwóch lat Fannie Mae będzie w stanie osiągnąć rentowność z aktywów (ROA) na poziomie 1%. Co przełoży się na 5 dolarów na akcję w roku 1988 i 7 dolarów w roku 1989. Co więcej Lynch zauważył, iż hipoteki które zostały zawarte 4 lata wcześniej, już mają 1 procent rentowności.
Wielki inwestor był zdania, iż firma powinna być handlowana przy wskaźniku cena do zysku co najmniej 10, gdyż jej zyski od połowy lat 80 powinny rosnąć już stabilnie. Rynek to doceni, a inwestorzy nie będą kupować za mniej niż 10 p/e.
W roku 1989 pozycja funduszu Magellan była największa. Aż 5% całego funduszu stanowiły akcje Fannie Mae. Akcje z dołka 1981 roku urosły z 70 centów do 9 dolarów. Co stanowi ponad 10- krotny zwrot w ciągu 9 lat trwania inwestycji! Fenomenalny wynik, przekładający się na 32% średniorocznej stopy zwrotu.
Fannie Mae o ile chodzi o wartości bezwzględne było największym sukcesem Petera Lyncha w całej jego karierze inwestycyjnej. Lynch był co prawda osiągać na poszczególnych inwestycjach nieco wyższe procentowe stopy zwrotu, ale nominalnie były to dużo niższe zyski.
Do zarobienia,
Karol Badowski