KANADA
Dwa przewierty pod rzeką Fraser w Kanadzie
W Kanadzie, w okręgu Metro Vancouver, pod rzeką Fraser wykonano bezwykopowo dwa równoległe kolektory kanalizacyjne. Rozbudowano oczyszczalnię ścieków Northwest Langley i wybudowano przepompownię ścieków na północ od rzeki w Maple Ridge.
Celem projektu było wykonanie dwóch przewiertów HDD o długości 1650 m każdy, dla instalacji rurociągów kanalizacyjnych o średnicy 914 mm (36”). Wykonano też stalowy casing o długości 127 m i średnicy 2133 mm umożliwiający montaż bliźniaczych instalacji tłocznych. Sieć kanalizacyjną zaprojektowano na żywotność 100 lat. Ze względu na sejsmiczną aktywność regionu instalacja ma wytrzymywać trzęsienie ziemi zdarzające się raz na 2475 lat. Metodę HDD uznano za najbardziej odpowiednią po dokładnym rozpoznaniu warunków geotechnicznych, geometrii rurociągu i długości instalacji. Trudne warunki geologiczne występowały po obu stronach rzeki. Były tam rozpoznane zarówno miękkie grunty, jak i osady gruboziarniste. Dodatkowe utrudnienia wiązały się z istniejącą infrastrukturą, znaleziskami archeologicznymi i obszarami wrażliwymi przyrodniczo. Wymagało to bardzo starannego zaprojektowania geometrii i układu otworów. Przestrzeń roboczą ograniczała zabudowa miejska.
Na budowie wykorzystano dwa zestawy wiertnicze HDD. Ze względu na szerokość koryta rzeki zastosowano żyroskopowy system nawigacji. Środowisko monitorowano dzięki dronów wyposażonych w kamery termowizyjne.
Zadanie uznano za wyjątkowe ze względu na instalację dwóch równoległych rurociągów w skomplikowanych warunkach lokalizacyjnych oraz wykorzystanie kombinowanych technik uwzględniających poza samym HDD także pipe ramming oraz pipe jacking.
Źródło: trenchlesstechnology.com
INDIE
Przewiert pod Gangesem dla rafinerii ropy naftowej
W ramach rozbudowy rafinerii firmy Numaligarh Refinery Limited (NRL) trwa budowa liczącego 1635 km ropociągu biegnącego z portu Paradip w Odisha do Numaligarh. Jednym z ważnych elementów tej inwestycji było przekroczenie rzeki Ganges we wschodnioindyjskim stanie Bihar.
Do wykonania instalacji pod Gangesem wykorzystano technikę horyzontalnych wierceń kierunkowych (HDD). Firma Trenchless Engineering services wywierciła otwór o długości 4027 m metodą Intersect, czyli jednoczesnego wiercenia z dwóch stron rzeki. Maksymalna głębokość zintegrowanego otworu wyniosła 49,9 m. Przewiert HDD zrealizowano w ciągu 76 dni, wyprzedzając założony harmonogram o 15 dni. W otworze o średnicy 36” (914 mm) zainstalowano ropociąg o średnicy 26” (660 mm) złożony z 422 odcinków rur stalowych. Rury dostarczano z odległości około 200 km. Transportowano je drogami w bardzo złym stanie. Przejazdy trwały po 16 godzin.
Ten sam hinduski kontraktor wywiercił wcześniej otwór HDD liczący 3510 m pod dnem rzeki Subansiri. Połączył on Lakhimpur na północy i Majuli po południowej stronie. Oba zadania łączyły się z dużym wyzwaniem, ponieważ przez większą część roku obszar ten znajduje się pod wodą, a korzystne okno pogodowe trwa w związku z tym tylko 5 miesięcy.
Po zrealizowaniu przekroczenia pod Brahmaputrą najważniejsze przewierty HDD na trasie ropociągu będą gotowe. Zakończenie całej budowy instalacji do transportu ropy naftowej z Paradip do Numaligarh zaplanowano na połowę 2025 r.
Źródło: Numaligarh Refinery, Trenchless Engineering Services
AUSTRALIA
Zakończyła się budowa kanalizacji na Tasmanii
Zakończono budowę liczącego 3 km rurociągu ściekowego w Launceston na Tasmanii (Australia). Zainstalowano go pod ujściem rzeki Tamar (znanej też jako Kanamaluka). Część robót prowadzono bezwykopowo. Rurociąg przebiega na głębokości 40 m i przekierowuje ścieki oraz wody deszczowe z Launceston do oczyszczalni Ti Tree Bend. Zapobiegnie on przepełnieniom i będzie chronić rzekę przez wiele lat.
Inwestycję realizowano w ramach programu TERHAP (ang. Tamar Estuary River Health Action Plan). Jego celem jest ochrona rzeki i zwiększenie zdolności przedsiębiorstwa wod-kan TasWater do zarządzania ogólnospławnym systemem kanalizacyjnym i deszczowym w Launceston. Całkowite koszty realizacji programu wynoszą 603 mln dol. Jest on finansowany wspólnie przez rządy Australii i Tasmanii, miasto Launceston i TasWater.
Podczas robót wykonano dwa horyzontalne wiercenia kierunkowe (HDD). Wykonawcą była firma Pipeline Drillers Group. Pierwszy przewiert HDD osiągnął długość 651 m, a drugi 1095 m. W otworach zainstalowano rury HDPE o średnicy 900 mm. Krótszą instalację ukończono w styczniu, a dłuższy odcinek został oddany w maju 2024 r. Pozostałą część prac zrealizowano metodą otwartego wykopu. By ograniczyć hałas pracującej wiertnicy, na placu budowy postawiono kontenery w dwóch warstwach, które pokryto od zewnątrz kolorowym muralem. TasWater podkreślił, iż wybór metody HDD był optymalny w gęstej zabudowie miejskiej. Spółka planuje w ciągu kolejnych pięciu lat zrealizować inwestycje wodociągowe i kanalizacyjne za 1,5 mld dolarów australijskich.
Źródło: trenchless-australasia.com, Pipeline Drillers Group, TasWater
USA
Przekroczenie rzeki Coosa w stanie Alabama
W systemie międzystanowych gazociągów przesyłowych Teksas–Nowy Jork, w stanie Alabama zrealizowano budowę rurociągu, którego część poprowadzona została pod dnem rzeki Coosa. Projekt był trudnym przedsięwzięciem ze względu na budowę geologiczną przewiercanej formacji i topografię terenu. Przekroczenie wykonano metodą bezwykopową.
Przed podjęciem prac przeanalizowano możliwe metody przejścia pod rzeką, od HDD, przez przeciski i mikrotunelowanie, po budowę dzięki otwartego wykopu. Ostatecznie uznano, iż najlepszym rozwiązaniem będzie wykonanie instalacji metodą horyzontalnego wiercenia kierunkowego.
Podczas szczegółowego procesu projektowania wykonano szereg otworów geologicznych zarówno na lądzie, jak i w nurcie rzeki. Raport geologiczny wskazywał, iż instalacja bezwykopowa zostanie przeprowadzona w bardzo twardym i abrazyjnym podłożu.
Przewiert o długości 1040 m wykonano metodą HDD Intersect. Po połączeniu otworów pilotowych wykonano trzy marsze poszerzające, osiągając kolejno średnice 30” (762 mm), 42” (1067 mm) i 54” (1372 mm). Ostatni wykonany marsz był wystarczający do instalacji stalowego rurociągu o średnicy 42” (1067 mm).
Wykonawcy pracowali w stromym i trudnym terenie. Przez dwa tygodnie prowadzono prace przygotowawcze zanim przystąpiono do robót wiertniczych.
Wyzwaniami na placu budowy były duże ilości urobku, który transportowano przez niełatwe do pokonania wzgórza otaczające rzekę. Dodatkowo opady deszczu spowodowały, iż transport jakiegokolwiek sprzętu był skomplikowany. Te problemy jednak pokonano i prace zakończono w zakładanym terminie.
Źródło: trenchlesstechnology.com
POLSKA
Ukończono pierwszy przewiert dla morskiej farmy wiatrowej Baltic Power
W pobliżu Lubiatowa (woj. pomorskie) zakończono prace dotyczące połączenia morza z lądem dla potrzeb morskiej farmy wiatrowej Baltic Power. Instalację poprowadzono bez ingerencji w cenne przyrodniczo obszary. Przewiert o długości ponad 1400 m zrealizowano metodą HDD z wykorzystaniem dwóch urządzeń wiertniczych. Trasa otworu przebiega pod dnem morza, plażą i wydmą. W otworze zainstalowano rurociąg osłonowy z polietylenu o średnicy 710 mm, w którym zostaną zamontowane kable elektroenergetyczne o średnicy 300 mm. Wyprowadzą one moc z morskiej farmy wiatrowej. W Europie przewierty przekraczające linię brzegową dla instalacji rurociągów o dużych średnicach wciąż należą do rzadkości.
To pierwsze takie zadanie wykonane dla potrzeb morskich farm wiatrowych w Polsce. Część prac wiertniczych prowadzono na morzu, uczestniczyły w nich ekipy płetwonurków. Wykorzystano specjalistyczną platformę wiertniczą, tzw. jack-up rig. Zaplanowano jeszcze trzy takie przewierty (kolejny jest w trakcie realizacji), a łączna pojemność wywierconych otworów wyniesie blisko 5 tysięcy metrów sześciennych. Z badań wynika, iż pozyskany w procesie wiercenia piasek jest czysty i posłuży do rekonstrukcji plaży naruszonej zimą przez sztormy.
Roboty prowadzone są tak, by maksymalnie ograniczyć ich potencjalną uciążliwość dla mieszkańców i turystów oraz środowiska. Podczas sezonu turystycznego ciężkie transporty docierają do miejsca przewiertu głównie nocą, a pojazdy poruszają się w asyście pilota z prędkością 10 km/godz. Plaża i dojście do niej są dostępne dla turystów w trakcie prowadzenia prac wiertniczych.
Źródło: Baltic Power
KANADA
Prace bezwykopowe na budowie ujęcia wody w Ontario
Na terenie kanadyjskiej prowincji Ontario wybudowano system dystrybucji wody z ujęciem i zakładem uzdatniania. Przeznaczono go dla Czipewejów z Nawash, jednego z tzw. pierwszych narodów. najważniejsze znaczenie dla powodzenia inwestycji miało zastosowanie metody bezwykopowej. Inwestycja polegała na budowie zakładu uzdatniania wody, zbiornika podziemnego i ujęcia do pobierania surowej wody z zatoki Georgian. Ujęcie i linię wstępnego uzdatniania wykonano przy użyciu metody HDD. Odcinek był relatywnie krótki, ale najważniejszy dla sukcesu całego przedsięwzięcia.
Stan wcześniej istniejącej sieci wodociągowej był tak zły, iż mieszkańcom od 2019 r. zalecano gotowanie wody. Dlatego inwestycja w nowy system była niezbędna. Wiercenie HDD wykonano na dystansie 500 m, z czego 380 m przebiegało pod dnem zbiornika wodnego. W otworze zainstalowano rury HDPE o średnicy 350 mm dla ujęcia wody i dodatkowo dwie linie o średnicy 140 mm dla celów jej uzdatniania.
Przed laty zadanie wykonano by technikami inwazyjnymi, jednak współcześnie wykorzystanie metod bezwykopowych staje się najbardziej opłacalne. Minimalizują one ingerencję w otoczenie i zmniejszają ślad węglowy realizowanych przedsięwzięć.
Wejście na kilkaset metrów w głąb zatoki wynikało z istnienia umowy na połowy przy linii brzegowej, a także z powodu konieczności jej zachowania w stanie nienaruszonym. Jest ona chroniona w ramach porozumienia z mieszkańcami tego regionu.
Prace bezwykopowe nie były imponujące, ale odegrały kluczową rolę w realizacji przedsięwzięcia, za pomocą którego mieszkańcy uzyskali bezpiecznie i niezawodne dostawy wody pitnej.
Źródło: trenchlesstechnology.com, Earth Boring
