Rolnicy musieli zaorać 3,4 tys. ha zbóż ozimych według oceny rzeczoznawców terenowych GUS. Główną przyczyną zaorywania plantacji upraw zbóż ozimych w bieżącym roku były głównie uszkodzenia mrozowe, szkody wyrządzone przez zwierzynę leśną oraz mała obsada roślin na 1 m2. W bieżącym roku łączne straty w powierzchni zasiewów ozimin były niewielkie, na poziomie nieco niższym niż w roku ubiegłym.
Największe straty w oziminach zanotowano w woj. podlaskim i świętokrzyskim
Największe straty zimowe i wiosenne w uprawach zbóż ozimych odnotowano w województwie podlaskim (uszkodzenia mrozowe). W tym roku łączne straty w powierzchni zasiewów zbóż ozimych były niewielkie, na poziomie nieco niższym niż w roku ubiegłym, a ich stan oceniany bardzo wczesną wiosną był na ogół dobry.
Rolnicy musieli zaorać 3,4 tys. ha zbóż ozimych (0,1% areału)
Ocenia się, iż do połowy maja zaorano i zakwalifikowano do zaorania łącznie ok. 3,4 tys. ha powierzchni zasianej zbożami ozimymi tj. 0,1% powierzchni zbóż ozimych, z tego:
• pszenicy ozimej ok. 1,2 tys. ha (w 2024 r. – 1,7 tys. ha),
• żyta ok. 0,5 tys. ha (w 2024 r. – 0,9 tys. ha),
• jęczmienia ozimego ok. 0,7 tys. ha (w 2024 r. – 1,0 tys. ha),
• pszenżyta ozimego ok. 0,6 tys. ha (w 2024 r. – 1,1 tys. ha),
• mieszanek zbożowych ozimych ok. 0,3 tys. ha (w 2024 r. – 0,4 tys. ha).
Do zaorania przeznaczono 0,2% ozimego rzepaku – dużo mniej niż przed rokiem
Powierzchnia uprawy rzepaku i rzepiku ozimego zaorana i zakwalifikowana do zaorania wyniosła ok. 1,8 tys. ha, tj. 0,2 % powierzchni zasianej jesienią (w 2024 r. – zaorano ok. 3,9 tys. ha). Według oceny rzeczoznawców terenowych GUS, główną przyczyną zaorywania plantacji upraw ozimych w bieżącym roku były głównie uszkodzenia mrozowe, szkody wyrządzone przez zwierzynę leśną oraz mała obsada roślin na 1 m2. Największe straty zimowe i wiosenne w uprawach rzepaku i rzepiku zanotowano w województwie świętokrzyskim (szkody wyrządzone przez zwierzynę leśną).
Źródło: GUS