5 dni temu
Opłata mocowa to jedna z pozycji widocznych na rachunkach za energię elektryczną od 2021 roku. Jej wprowadzenie jest efektem przyjętej cztery lata wcześniej ustawy o rynku mocy, która wprowadziła mechanizm wynagradzania wytwórców energii za gotowość dostarczania mocy do sieci. Głównym uzasadnieniem wprowadzenia tej opłaty była potrzeba zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.
Opłata mocowa. Ile zapłacimy w 2025 r?
Decyzją ustawodawcy opłata mocowa nie była pobierana od odbiorców w drugiej połowie bieżącego roku. Wraz z początkiem 2025 roku jednak powróci. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (URE) ustalił wysokość opłaty mocowej na przyszły rok. Większość odbiorców w gospodarstwach domowych zapłaci z tytułu opłaty mocowej średnio 11,44 zł netto miesięcznie.
Stawki opłaty mocowej (zł/miesiąc):
dla zużycia energii elektrycznej poniżej 500 kWh – 2,86
od 500 kWh do 1200 kWh – 6,86
od 1200 kWh do 2800 kWh – 11,44
powyżej 2800 kWh – 16,01.
– Wyliczając wysokość stawki opłaty mocowej regulator wziął pod uwagę m.in. wartość kontraktów mocowych zawartych w ramach aukcji na 2025 rok, koszty wynikające z kontraktów wieloletnich zawartych w ramach wcześniejszych aukcji, a także znacząco mniejsze zużycie energii elektrycznej (o 9 proc.) przez odbiorców w wybranych godzinach doby – informuje URE.
W przypadku odbiorców z grup G oraz C1 (o mocy zamówionej do 16 kW), zryczałtowana stawka opłaty mocowej za jeden punkt poboru energii wzrośnie w zależności od poziomu zużycia. URE zwraca uwagę, iż dla największej grupy odbiorców wzrost w stosunku do stawki zatwierdzonej na ten rok wyniesie 80 groszy.
Stawka dla odbiorców nieryczałtowych
Dla odbiorców nieryczałtowych stawka opłaty mocowej będzie uzależniona od ilości energii elektrycznej pobranej z sieci w wybranych godzinach w ciągu doby (w dni robocze od 7:00 do 21:59). – W przyszłym roku wyniesie ona 0,1412 zł/kWh, co oznacza wzrost o ok. 0,015 zł/kWh w stosunku do stawki opłaty w 2024 r. (ze 126,73 zł/MWh). Stawka ta dotyczy odbiorców przemysłowych oraz dużego biznesu – podkreśla URE.
Opłatą zryczałtowaną, określoną w złotych na miesiąc i zależną od rocznego zużycia energii, objęci są odbiorcy z grupy taryfowej G, w tym gospodarstwa domowe, a także odbiorcy energii z grupy taryfowej C1, których moc zamówiona nie przekracza 16 kW. Wysokość opłaty dla odbiorców innych niż ryczałtowi jest uzależniona od ilości energii zużytej przez nich w wybranych godzinach doby oraz ich indywidualnej krzywej poboru, czyli różnicy pomiędzy zużyciem energii w godzinach szczytowego zapotrzebowania oraz zużyciem w pozostałych godzinach doby.
W tej kategorii ustawa wyróżnia cztery grupy odbiorców:
dla której wielkość różnicy między ilością energii zużytą w dni robocze w wybranych godzinach doby i poza tymi godzinami wynosi mniej niż 5 proc.,
dla której różnica ta wynosi nie mniej niż 5 proc. i mniej niż 10 proc.,
gdzie różnica wynosi nie mniej niż 10 proc. i mniej niż 15 proc.,
gdzie wielkość różnicy wynosi nie mniej niż 15 proc.
Urząd podkreśla, iż każdej z grup przyporządkowany jest współczynnik korygujący bazową stawkę opłaty mocowej, którego wysokość waha się od 0,17 w przypadku odbiorców o najbardziej stabilnym profilu zużycia do 1 w przypadku odbiorców wykazujących największe różnice w ramach dobowego zużycia energii. – Celem takiego rozwiązania jest promowanie stabilnego i świadomego poboru energii przez odbiorców, co powinno pozytywnie przełożyć się na bilansowanie zapotrzebowania na energię oraz bezpieczeństwo jej dostaw – podsumowuje URE.
