3 tygodni temu
Gąska sosnowa to grzyb jadalny o cynamonowym aromacie. Występuje w lasach iglastych, zwłaszcza w pobliżu sosen. Owocniki pojawiają się w okresie jesiennym. Gąska sosnowa jest jednym z najdroższych grzybów świata.
Gąska sosnowa to jeden z najdroższych grzybów świata
Walory smakowe tego gatunku cenią przede wszystkim Japończycy. W serwisie Rekuten (japoński serwis podobny do Allegro) za 1 kg świeżych gąsek sosnowych trzeba zapłacić w przeliczeniu na złotówki choćby 14 tys. zł, a za jeden, mały pojedynczy grzyb około 150 zł.Reklama
Mówi się, iż tricholoma matsutake to "Święty Graal" grzybiarzy. Nie jest łatwo natrafić na gąski w lesie, a to dlatego, iż ten gatunek grzyba ma duże "wymagania" w stosunku do gleby. Lubi lasy iglaste, szczególnie sosnowe, ale preferuje te ze starym drzewostanem, a tych przez wycinkę drzew oraz pożary jest coraz mniej. W Japonii, gdzie gąski były powszechne, dziś ciężko je znaleźć, a przyczyniły się do tego m.in. choroby sosem powodowane przez pasożyty oraz sposób zbierania tych grzybów. Jak podaje na swojej stronie Globalna Inicjatywa Czerwonej Listy Grzybów - w Azji często wykorzystuje się do tego grabie. Gąski są więc wyrywane, a miejsca, gdzie rosły nie są przykrywane ściółką. W związku z tym szansa na to, by w tym miejscu pojawiły się kolejne, jest niewielka.
Gąskę sosnową odnaleziono w Polsce po 100 latach
Z danych Inicjatywa Czerwonej Listy Grzybów wynika, iż sporo siedlisk gąsek znajduje się w we wschodniej Ameryce Północnej, Finlandii, Szwecji oraz Rosji. Grzyb ten występuje także w Chinach i Bhutanie. W Polsce gąskę uważano za gatunek wymarły przez 100 lat. W 2021 roku na "Świętego Graala" grzybiarzy natrafiono na Pomorzu, a trzy lata później w okolicach Babiej Góry.
Gąski sosnowe można w Polsce zbierać, ale nie można ich sprzedawać, gdyż grzyb ten nie znajduje się na liście gatunków dopuszczonych do obrotu. Podczas grzybobrania należy zachować ostrożność. Gąska sosnowa jest podobna do grzybów niejadalnych lub trujących m.in. włośnianki korzeniastej (posiadającej szare blaszki i mającej zapach marcepanu) czy gąski ognistej (o pomarańczowej barwie i braku charakterystycznego aromatu).
