1 rok temu
Swiss Bankers Association proponuje „token depozytowy” jako alternatywę dla CBDC i stablecoinów
Podczas gdy globalny system bankowy stara się wyjść z opresji, Szwajcarskie Stowarzyszenie Bankierów (SBA) opublikowało nową białą księgę, w której proponuje emisję wspólnego „tokena depozytowego” na publicznym blockchainie.
Głównymi celami emisji tokena depozytowego (DT) jest:
- wsparcie franka szwajcarskiego (CHF) jako środka płatniczego,
- wzmocnienie suwerenności technologicznej obszaru gospodarczego CHF,
- wzmocnienie i zachowanie pozycji Szwajcarii jako centrum innowacji.
„Depozyty odgrywają kluczową rolę we wdrażaniu polityki pieniężnej banku centralnego” – napisało SBA w białej księdze.
„Cyfrowy frank szwajcarski musi jak najbardziej przypominać konwencjonalne depozyty, przynajmniej z ekonomicznego punktu widzenia”.
Z tego powodu SBA bada możliwość stworzenia DT, który byłby czysto cyfrową formą franka szwajcarskiego, którą można by wzbogacić o programowalne funkcje i technologię inteligentnych kontraktów.
SBA zasugerował, iż prywatne gospodarstwa domowe i firmy odniosą wiele korzyści z utworzenia DT, w tym zwiększoną dostępność, użyteczność, niezawodność i bezpieczeństwo płatności, a także dłuższe godziny pracy. Jednym z głównych przypadków użycia byłby środek płatniczy za kupowanie i sprzedawanie tokenizowanych aktywów.
„Zaufany, powszechnie akceptowany środek płatniczy, który umożliwia przetwarzanie gotówki i aktywów na tej samej platformie bez problemów ze zgodnością, zwiększa efektywność i potencjał tego rodzaju transakcji” – czytamy w białej księdze.
„Obrót aktywami cyfrowymi (w krótkim okresie); transakcje w ekosystemie finansowym opartym na CHF DLT (w średnim terminie); a transakcje wykonywane przez maszyny w Internecie Rzeczy, w Web3 i Metaverse (w bardziej odległej przyszłości) wymagają tej kompatybilności i integracji.”
Powodem, dla którego DT jest potrzebny, jest to, iż umożliwia dostawy za płatność (DvP), która umożliwia równoczesne rozliczenia i pomaga zminimalizować ryzyko rozliczenia i kontrahenta.
Ostatecznym celem jest prowadzenie rozliczeń wszystkich transakcji finansowych – w tym akcji, obligacji, produktów strukturyzowanych i instrumentów pochodnych – przy użyciu technologii rozproszonej księgi rachunkowej (DLT) jako sposobu na zwiększenie wydajności.
„Może to potencjalnie skutkować lukratywnymi i wysoce innowacyjnymi postępami technologicznymi zarówno dla sektora finansowego, jak i gospodarki realnej” – napisał SBA.
„Jeśli gospodarka będzie dalej zmierzać w kierunku tokenizacji, niezbędne będzie posiadanie ogólnie akceptowanego, wydajnego i zaufanego środka płatniczego do rozliczania części gotówkowej”.
DT proponowany przez SBA różni się zarówno od cyfrowych walut banku centralnego (CBDC), jak i monet stabilnych. SBA podkreślił, iż wysiłek stworzenia DT jako alternatywy „w żaden sposób nie kwestionuje wyłącznego uprawnienia SNB do emisji cyfrowych pieniędzy banku centralnego. Zamiast tego idea DT koncentruje się na zapotrzebowaniu wielu firm i gospodarstw domowych na dostosowanego, cyfrowego franka szwajcarskiego, który jest emitowany przez regulowanych i odpowiednio nadzorowanych pośredników”.
DT zostałby wykorzystany do zapewnienia stabilności i stworzenia podstaw do powszechnej akceptacji, co może przyczynić się do poprawy konkurencyjności infrastruktury rynku finansowego Szwajcarii i pomóc temu krajowi zachować suwerenność gospodarczą i technologiczną.
Trzy główne przypadki użycia DT nakreślone w białej księdze obejmują:
- DT jako część gotówkowa transakcji na aktywach cyfrowych,
- DT jako narzędzie „płatności przyszłości”,
- Ekosystem finansowy oparty na CHF DLT”.
Idąc dalej, SBA zaproponowało trzy możliwe warianty DT o różnych cechach ekonomicznych, prawnych i technicznych.
Dzięki „standaryzowanemu tokenowi” każdy zainteresowany bank komercyjny byłby w stanie wyemitować własny DT, „który musi być zgodny z normami technicznymi i być w pełni poparty bezpiecznymi i wysoce płynnymi rezerwami”.
W modelu „wspólnego tokena” spółka celowa (SPV), która jest współwłasnością uczestniczących banków komercyjnych, emitowałaby pojedynczy DT, który jest w pełni lub częściowo zabezpieczony bezpiecznymi i wysoce płynnymi rezerwami.
Trzecią opcją jest „kolorowy token”, w ramach którego każdy bank komercyjny emituje swój własny identyfikator i „ma swobodę określania swojej bazy technologicznej i bazowych rezerw”. Jedyną wspólną cechą tego scenariusza jest to, iż wszyscy emitenci są regulowani.
Analiza przeprowadzona przez SBA wskazuje, iż model wspólnego tokena jest najbardziej obiecujący.
„Z ekonomicznego punktu widzenia oferowałby pewien wybór w zakresie wsparcia go rezerwami bez konieczności nadmiernych kompromisów, jeżeli chodzi o zdolność do utrzymywania wartości” – napisał SBA.
„Pozwoliłoby to na pewien stopień swobody w zakresie kreacji pieniądza, zmniejszając w ten sposób również presję na pobieranie opłat za określone usługi w rozliczeniach DT. To z kolei wzmocniłoby charakter DT jako dobra publicznego”.
Wspólny token miałby również tę zaletę, iż mógłby naliczać odsetki jeżeli jest przechowywany w portfelu w banku, co czyni go porównywalnym z konwencjonalnymi depozytami.
SBA zawierało również kilka zasad, na których DT musiałby polegać, aby zmaksymalizować swój potencjał.
Należą do nich:
Brak poważnych ograniczeń dostępu,
Gwarantowana interoperacyjność z innymi platformami,
Możliwość wykorzystania w zdecentralizowanych finansach (DeFi),
Możliwość naliczania odsetek,
Wysoki poziom wydajności,
Skalowalność oraz możliwość przechowywania przez klientów DT w ich własnych portfelach lub korzystania z usług powierniczych oferowanych przez banki i innych dostawców.
SBA wezwała do dalszej dyskusji w celu dopracowania szczegółów utworzenia DT, w tym ustalenia, czy zostanie to uznane za zabezpieczenie zgodnie z prawem FINMA.
Może Cię zainteresuje :
