4 lat temu
Nazwa powstałej w 1816 roku destylarni Lagavulin pochodzi od gaelickiego „Lag a Mhuillin” co oznacza „młyn w dolinie”. Destylarnia znajduje się na południowym brzegu wyspy Islay. Zapraszam Was na interesujący materiał z mojej wizyty na wyspie Islay, podczas której odwiedziłem między innymi sławną „Lagę”.
Patrząc w zatokę Lagavulin
Historia destylarni Lagavulin
Założycielem destylarni był John Johnston. W 1852 roku destylarnię przejął John Crawford Graham, który w 1867 sprzedał ją firmie James Logan Mackie & Co. produkującej whisky mieszaną.
W 1878 James Logan Mackie zatrudnił swojego bratanka Petera Mackie, który w 1889 roku zaczął zarządzać destylarnią. W 1890 roku Peter Mackie wypuścił na rynek whisky mieszaną White Horse, w której whisky słodowa z Lagavulin odgrywała kluczową rolę. Warto dodać, iż Peter Mackie dość gwałtownie stał się ikoną wiktoriańskiego “boomu” na whisky.
Peter Mackie i jego perypetie
Peter Mackie wdał się też w bardzo sławny konflikt z włodarzami sąsiedniej destylarni Laphoraig. Przez wiele lat destylarnai Lagavulin pełniła także funkcję dystrybutora dla destylarni Laphroaig. Z nastaniem XXw. właściciele destylarni Laphroaig zdecydowali jednak, iż chcą sprzedawać swoją whisky samodzielnie.
Peter Mackie został sądownie zmuszony do umożliwienia im tego. W niezadowoleniu udało mu się znaleźć inny sposób na uniemożliwienie produkcji whisky Laphroaig. Wzniósł on tamę, która zablokowała destylarni dostęp do wody. Sąd ponownie zmusił Petera Mackie to wycofania się i przywrócenia dopływu wody do destylarni Laphroaig. Wtedy Mackie zdecydował się na zemstę ostateczną, która polegała na wybudowaniu destylarni Malt Mill, która była dokładną repliką destylarni Laphroaig. Malt Mill działała aż do 1962 roku. Później jej budynki zostały wchłonięte przez Visotor Center dla destylarni Lagavulin.
W 1974 roku destylarnia Lagavulin zamknęłą własną słodownię i zaczęła kupować swój słód jęczmienny z należącej do DIAGEO słodowni w Port Ellen. Lata 80 były smutnym czasem dla destylarni, która pracowała wtedy tylko kilka dni w tygodniu.
W 1989 roku whisky z destylarni Lagavulin została włączona do portfolio Classic Malts. W tym czasie krok ten odbierany był jako progresywny ponieważ whisky dymne odbierane były jako interesujące wyłącznie dla najbardziej zagorzałych miłośników whisky w myśl przekonania, iż konsumenci poszukują wyłącznie whisky łagodnych. Okazało się jednak, iż “Laga” stała się takim sukcesem, iż w obliczu olbrzymiego popytu konieczne było rozpoczęcia pracy na 3 zmiany podobnie jak w przypadku destylarni Caol Ila. Dzisiaj Lagavulin jest sławą wśród whisky dymnych, a whisky Lagavulin 16yo wielu miłośników whisky uważa za najlepszą „podstawkę” na świecie.
Będąc fanem tej destylarni, podczas wizyty pokusiłem się także o dwie butelki, dorzucając też jedną CI
Lagavuliny i Caol Ila kupione w destylarniach
