7 miesięcy temu
Jeśli 2023 był rokiem, w którym ekonomia znajdowała się na pierwszych stronach gazet, to rok 2024 prawdopodobnie przyniesie gwałtownie zmieniające się krajobrazy polityczne. Czy to oznacza, iż złoto zyska, czy może straci?
W 2024 r. powinien zostać odnotowany najwyższy poziom stóp procentowych w USA, a cięcia prawdopodobnie będą miały negatywny wpływ na dolara, a tym samym na złoto. A zatem jeżeli inflacja okaże się bardziej stabilna, niż oczekiwano, a obniżki stóp zostaną odroczone, może to złagodzić gwałtowny wzrost cen.
Złoto i srebro w 2024
Jedno jest pewne – zatwierdzenie Bitcoin ETF jest czynnikiem negatywnym i zabierze tlen z przestrzeni dla złota. Innymi słowy, konkurencja między tymi dwoma klasami aktywów staje się jak najbardziej realna.
Do końca roku złoto może zyskać 14 proc., zbliżając się do poziomu 2300 USD. Jeśli, jak mówią, przypływ unosi wszystkie łodzie, to wszystko wskazuje na to, iż powinniśmy być pozytywnie nastawieni do złota. A co za tym idzie, powinniśmy być też być optymistyczni co do srebra – okazuje się bowiem, iż rynek srebra czeka kolejny rok ze znacznym deficytem podaży. Podkreślmy – skumulowany efekt niedoborów srebra zaczyna przynosić owoce w jego akcji cenowej, choćby jeżeli spadki nie są jeszcze krytyczne.
Przy podaży kopalnianej, która ma spaść o 2 proc., podczas gdy popyt przemysłowy ma wzrosnąć o 8 proc., srebro jest w tej chwili dobrze przygotowane do tego, by być najlepiej radzącym sobie metalem szlachetnym w 2024 roku. Ale uwaga – silne wzrosty cen mogą być moderowane przez tradycyjną elastyczność cenową popytu inwestycyjnego.
Platyna i pallad
Nie zapominajmy też o platynie. W jej przypadku przewiduje się pozytywny rok z przewidywanym deficytem 350 baryłek, co stanowi 5 proc. całkowitego popytu na platynę w tym roku. W związku z tym zapasy naziemne mają spaść do najniższego poziomu od czterech lat – a więc ryzyko cenowe jest tu wyższe. Prawdopodobnie podaż w kopalniach wzrośnie o 3 proc., ponieważ huty w RPA zakończyły już prace konserwacyjne, ale przez cały czas istnieje ryzyko związane z ciągłym ryzykiem niedoborów energii elektrycznej, w połączeniu z restrukturyzacją lub możliwym zamknięciem marginalnych ekonomicznie operacji.
Ponadto oczekuje się, iż zastępowanie palladu platyną w sektorze motoryzacyjnym będzie kontynuowane nie tylko ze względu na różnicę cen, ale także z powodu nieodłącznego ryzyka politycznego związanego z palladem, który był pozyskiwany głównie z Rosji. Już teraz widać bardziej umiarkowany wzrost popytu ze strony sektora motoryzacyjnego w związku z mniejszą liczbą budowanych pojazdów z silnikami spalinowymi, jednak a wpływ ten będzie łagodzony przez zaostrzone przepisy dotyczące emisji.
