Główny Lekarz Weterynarii poinformował o stwierdzeniu szóstego w 2025 roku ogniska choroby niebieskiego języka (Bluetongue, BT) na terytorium Polski. Wirus został wykryty w gospodarstwie utrzymującym bydło w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim w województwie wielkopolskim.

Szczegóły ogniska
Ognisko choroby zarejestrowano 19 września 2025 r. w wyniku rutynowych badań urzędowych. Próbki pobrane od zwierząt zostały przesłane do Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – PIB w Puławach, pełniącego rolę krajowego laboratorium referencyjnego.
Badania molekularne przeprowadzone metodą PCR potwierdziły obecność materiału genetycznego wirusa BT serotypu 3 (BTV-3) u 30 sztuk bydła.
Czym jest choroba niebieskiego języka?
Choroba niebieskiego języka to zakaźna, wirusowa choroba zwierząt przeżuwających, m.in. bydła, owiec, kóz czy jeleni. Wirus przenoszony jest głównie przez owady z rodzaju Culicoides (tzw. kuczmanów). BT nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzi, ale może powodować znaczne straty gospodarcze – zarówno z powodu upadków zwierząt, jak i ograniczeń w handlu zwierzętami oraz produktami pochodzenia zwierzęcego.
Objawy choroby u zwierząt obejmują m.in. gorączkę, obrzęki w obrębie pyska i nosa, nadżerki błon śluzowych, kulawizny czy spadek produkcyjności.
Reakcja służb weterynaryjnych
Po stwierdzeniu ogniska wdrożono procedury wynikające z przepisów prawa unijnego i krajowego. Obejmują one m.in.:
- wyznaczenie obszarów zapowietrzonych i zagrożonych,
- kontrolę i monitoring zwierząt w obrębie ogniska,
- ograniczenia w przemieszczaniu zwierząt z terenów objętych restrykcjami.
Działania te mają na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się wirusa oraz ochronę pozostałych stad w regionie.
Kolejne wyzwanie dla hodowców
To już szóste ognisko choroby niebieskiego języka potwierdzone w Polsce w 2025 roku. Hodowcy w rejonach objętych restrykcjami muszą liczyć się z dodatkowymi obostrzeniami w zakresie transportu i sprzedaży zwierząt.
Służby weterynaryjne apelują do rolników o ścisłe przestrzeganie zaleceń bioasekuracyjnych, w tym kontrolę zdrowia zwierząt oraz ograniczanie ryzyka kontaktu ze wektorami choroby.