Czym odchwaszczać łubin? Jakie środki do zwalczania chwastów?

Jak zwalczyć chwasty w łubinie? Podpowiadamy jakie herbicydy można zastosować przed wchodami, a jakie po wschodach łubinu.

W ostatnich latach nastąpił ponowny wzrost zainteresowania uprawą łubinów. Wiąże się to z ich licznymi zaletami, a także koniecznością „wzbogacenia” płodozmianu.

Łubiny to bardzo wdzięczne i przydatne gatunki w szczególności do uprawy na glebach słabszych, przepuszczalnych o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym oraz jako ratunek dla gleb tzw. „zmęczonych”.

Jednak jak wszystkie rośliny uprawne, również łubiny narażone są na konkurencyjne oddziaływanie ze strony chwastów. Niestety wybór herbicydów do ich skutecznego ograniczania jest przez cały czas nieduży. Podpowiadamy jakie herbicydy i w jakim terminie można zastosować, aby skutecznie ochronić plantacje łubinów prze chwastami.

Wymagania glebowe – łubin żółty, łubin wąskolistny, łubin biały

W naszym kraju uprawia się trzy podstawowe gatunki łubinów, tj. żółty, wąskolistny i biały. Pierwszy z nich, czyli łubin żółty ma niewielkie wymagania glebowe, przez co sprawdza się choćby na glebach klasy VI. Jednak, aby osiągnąć zadawalający plon nasion, najlepiej jest go uprawiać na glebach klasy IVa – IVb o pH 5,5-6,5. Średni plon jaki można uzyskać dla tego gatunku, oscyluje w zakresie 1,5 do 2,0 t/ha.

Kolejny gatunek, czyli łubin wąskolistny jest bardziej wymagający co do podłoża, gdyż najlepiej jest go uprawiać na glebie klasy IIIb – IVb o pH 5,5-7,0. Średni plon nasion jaki można uzyskać dla tego gatunku wynosi najczęściej od 2,0 do 2,5 t/ha.

I ostatni gatunek, czyli łubin biały, który jest najbardziej wymagającym co do gleby z łubinów, gdyż jego uprawa sprawdza się na glebie klasy IIIa – IVb o pH 6,0-7,0. Średni plon nasion jaki można uzyskać wynosi od 3,0 do choćby 4,5 t/ha.

Chwasty w łubinie – jakie gatunki zachwaszczają łubiny?

Oczywiście zachwaszczenie czy to pierwotne czy wtórne zależy w głównej mierze od konkretnego stanowiska (pola uprawnego) i jego zasobności w nasiona (diaspory) chwastów oraz od rośliny przedplonowej i poziomu ochrony (np. herbicydowej) tego przedplonu.

Zazwyczaj największe zagrożenie stanowią gatunki dwuliścienne, tj. komosa biała, rdestówka powojowata, chaber bławatek, rdesty, chwasty rumianowate, samosiewy rzepaku, mak polny, przytulia czepna, dymnica pospolita, iglica pospolita, bodziszki, fiołki, gwiazdnica pospolita, jasnoty, przetaczniki, przymiotno kanadyjskie, szarłat szorstki, żółtlica drobnokwiatowa, tasznik pospolity czy tobołki polne.

Natomiast z gatunków jednoliściennych może się spodziewać występowania, np. miotły zbożowej, chwastnicy jednostronnej, samosiewów zbóż, wiechliny rocznej czy perzu adekwatnego.

Odchwaszczanie łubinu

Termin przedwschodowy – doglebowy

Zwalczanie chwastów jedno i dwuliściennych

Aquatoro, Aquatos, Penshui, Stomp Aqua 455 CS, Uni Aqua 455 CS, Stopendi 455 CS. Substancją czynną tych preparatów jest pendimetalina, która zaliczana jest do grupy dinitroanilin (HRAC 3, dawniej K1), której działanie polega na hamowaniu tworzenia i funkcjonowania mikrotubuli w komórkach roślinnych, czego następstwem jest zaburzenie podziałów komórkowych.

Pendimetalina pobierana jest głównie przez korzenie i części nadziemne chwastów. Najskuteczniej zwalcza chwasty w okresie ich kiełkowania i wschodów. Optymalna temperatura dla działania pendimetaliny zawiera się w przedziale od 5 do 15°C, a minimalna to 0°C, natomiast maksymalna to 25°C.

Chwasty jednoliścienne są zwalczane do fazy pierwszego lub do początku drugiego liścia, a chwasty dwuliścienne do fazy dwóch liści adekwatnych.

Preparaty zawierające te substancję należy stosować bezpośrednio po siewie, łubinów (żółtego, wąskolistnego i białego), jednak nie później niż do 5 dni (BBCH 00-01), na glebę wolną od chwastów. Nasiona łubinów należy wysiać na głębokość co najmniej 3 cm.

Maksymalna zalecana jednorazowa dawka wynosi 2,6 l/ha, która skutecznie ogranicza chwasty jednoliścienne, tj. chwastnicę jednostronną i wiechlinę roczną oraz niektóre chwasty dwuliścienne, np. fiołka polnego, fiołka trójbarwnego, gwiazdnicę pospolitą, jasnotę różową, komosę białą, pokrzywę żegawkę, przetacznika perskiego, rdest ptasi, rdest plamisty, rzodkiew świrzepę, rumian polny i tasznika pospolitego.

Natomiast chwasty średniowrażliwe na działanie tej substancji w tej dawce to: bodziszek drobny, gorczyca polna, iglica pospolita, jasnota purpurowa, pokrzywa zwyczajna, poziewnik szorstki, przytulia czepna, rdestówka powojowata, rumianek pospolity, szarłat szorstki i tobołki polne.

Amstaf 800 EC, Baset 800 EC, Boxer 800 EC, Clayton Heed 800 EC, Fantasia 800 EC, Krum 800, Lees 800 EC, Mahak 800, Spannit 800 EC, Takoba 800 EC, Tiara 800 EC. Herbicydy te zawierają w swoim składzie prosulfokarb, który zaliczany jest do grupy tiokarbaminianów (HRAC 8, dawniej N), którego działanie polega na hamowaniu biosyntezy kwasów tłuszczowych o długich łańcuchach (jednak nie wynikające z samego procesu hamowania enzymu ACCazy).

Prosulfokarb pobierany jest w ciągu 1 h od momentu aplikacji, przez liścienie i liście oraz korzenie kiełkujących wrażliwych gatunków chwastów.

Optymalnym terminem stosowania jest okres przed wschodami i wcześnie po wschodach chwastów do ich wczesnych faz rozwojowych. Herbicydy zawierające tę substancję, można stosować w terminie do 5 dni po siewie łubinów: żółtego, wąskolistnego i białego (BBCH 00-02), które koniecznie muszą być zasiane na głębokości 3-5 cm.

Środki te w dawce 3,0-4,0 l/ha skutecznie ograniczają miotłę zbożową oraz gwiazdnicę pospolitą, jasnotę purpurową, komosę białą, przetacznika bluszczykowatego, przetacznika perskiego i przytulię czepną. Natomiast gatunki średniowrażliwe na działanie tej substancji to: wiechlina roczna oraz fiołek polny, mak polny, rdestówka powojowata i rumianek pospolity.

Dimetic Duo 462,5 EC, Hegal P, Spectrum Plus, Tupana, Verres 462,5 EC, Wing P 462,5 EC, Wingcare, Winpendi 462,5 EC. Środki te zawierają po dwie s.cz., o różnym mechanizmie działania. Pierwsza z substancji to dimetenamid-P, który zaliczany jest do grupy chloroacetamidów. Jego działanie polega na hamowaniu biosyntezy kwasów tłuszczowych o długich łańcuchach – VLCFA (HRAC 15, dawniej K3). Do rośliny przenika przez korzenie i hypokotyl, powodując zamieranie chwastów wrażliwych podczas ich kiełkowania lub w fazie siewki.

Natomiast drugi komponent to pendimetalina, która zaliczana jest do grupy dinitroanilin (HRAC 3, dawniej K1), której działanie polega na hamowaniu tworzenia się mikrotubuli w wyniku czego dochodzi do zahamowania podziału i procesów elongacji komórek.

Herbicydy zawierające te dwie s.cz., pobierane są przez korzenie i liścienie chwastów. Po ich zastosowaniu nie dochodzi do wschodów chwastów lub po ich wschodach następuje szybkie zamierania już w fazie siewki.

Środki te w uprawie łubinów żółtego, wąskolistnego i białego (uprawianych na zielony nawóz, na nasiona, na paszę dla zwierząt – kiszonkę oraz uprawiane jako roślina ozdobna), można stosować jedynie przedwschodowo, bezpośrednio po ich siewie (BBCH 00).

Maksymalna zalecana jednorazowa dawka wynosząca 4,0 l/ha, skutecznie ogranicza występowanie takich gatunków chwastów jak: chwastnica jednostronna, gwiazdnica pospolita, komosa biała, przytulia czepna, rdest ptasi i tobołki polne. Natomiast w stopniu średnim zwalcza jedynie trzy gatunki chwastów, tj. fiołek polny, rdest powojowy i rumian polny.

Zwalczanie chwastów dwuliściennych

Clomate 360 CS oraz Boa 480 EC, Clematis 480 EC, Clomate 480 EC, Comandor 480 EC, Comodo 480 EC, Zedix 480 EC. Herbicydy te zawierają w swoim składzie s.cz. chlomazon, która zaliczana jest do grupy izoksazolidinonów (HRAC 13, dawniej F4), której działanie polega na hamowaniu biosyntezy barwników (karotenoidów), przez co gatunki chwastów wrażliwych kiełkują, ale pozbawione barwników bieleją i gwałtownie zamierają.

Substancja ta jest pobierana głównie przez korzenie, w mniejszym stopniu przez pędy czy liścienie kiełkujących chwastów. Po jego zastosowaniu chwasty wrażliwe nie wschodzą lub po wschodach gwałtownie bieleją, zasychają i następnie zamierają.

Intensywne opady deszczu podczas kiełkowania i wschodów roślin uprawnych, chronionych chlomazonem, mogą przyczynić się do wystąpienia przemijających uszkodzeń (przebarwień – bielenia) w większości przypadków, jednak bez wpływu na plon (istotnym uszkodzeniom sprzyjają jedynie niskie temperatury powietrza w połączeniu z dużą wilgotnością gleby).

Chlomazon jest substancją w dużym stopniu lotną (działanie gazowe), która może uszkodzić sąsiadujące z opryskiwaną plantacją uprawy, dlatego należy zwrócić szczególna uwagę na panujące w trakcie oprysku warunki atmosferyczne (brak wiatru), na stan techniczny opryskiwacza oraz na nienakładaniu oprysku (dawka podwójna) na tzw. uwrociach, gdyż może się to przyczynić do powstania uszkodzeń kiełkujących nasion łubinów.

Wszystkie herbicydy zawierające chlomazon, należy stosować bezpośrednio po siewie łubinów (wąskolistnego, żółtego i białego), na starannie uprawioną (bez grud) glebę (BBCH 00).

Bardzo istotne jest, aby nasiona wysiane były na jednakową głębokość, a następnie bardzo dokładnie i starannie przykryte glebą.

Pierwszy herbicyd stosuje się w dawce 0,25 l/ha, natomiast pozostałe sześć preparatów, aplikuje się w dawce 0,15-0,2 l/ha. Chwasty wrażliwe na działanie tej s.cz., to: gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, przytulia czepna, tasznik pospolity i tobołki polne. Natomiast chwasty wykazujące się średnią wrażliwością na działanie tej substancji to: komosa biała i przetacznik polny.

Przedwschodowo lub(i) powschodowo czyli dwa w jednym

Zwalczanie chwastów jedno i dwuliściennych

Goltix Gold 700 SC jego s.cz. jest metamitron, który zaliczany jest do grupy triazynonów (HRAC 5, dawniej C1). Działanie tej substancji polega na blokowaniu transportu elektronów w fotosystemie II, zakłócając w ten sposób przebieg procesu fotosyntezy.

Pierwsze oznaki działania pojawiają się po kilkunastu dniach od momentu wykonania zabiegu opryskiwania w postaci chlorozy na najstarszych liściach, następnie zahamowany zostaje dalszy wzrost, a na zakończeniu blaszek liściowych widoczne są nekrotyczne plamy, które z czasem prowadzą do zasychania całej rośliny.

Metamitron pobierany jest głównie przez korzenie kiełkujących chwastów w mniejszym stopniu przez liścienie i liście. Dlatego jego skuteczność działania jest największa na chwasty znajdujące się w fazie kiełkowania do fazy liścieni.

Temperatura minimalna dla działania metamitronu to 10^oC, optymalna 12-20^oC, a maksymalna to 25^oC. Herbicyd ten można stosować w dwóch terminach, czyli przedwschodowo (doglebowo) bezpośrednio po siewie, nie później jednak jak do 3 dni (BBCH 00-01) lub po wschodach łubinów (wąskolistnego, żółtego i białego) w fazie 2-4 liści (BBCH 22-24).

Herbicyd ten zastosowany w dawce 2,0 l/ha, skutecznie zwalcza takie chwasty jak: wiechlina roczna, blekot pospolity, chaber bławatek, fiołek polny, gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, komosa biała, lnica polna, łoboda rozłożysta, łoczyga pospolita, pokrzywa żegawka, poziewnik szorstki, psianka czarna, przetacznik perski, rdest plamisty, rumianek pospolity, szarłat szorstki, tasznik pospolity, tobołki polne, złocień pospolity i żółtlica drobnokwiatowa.

Natomiast średniowrażliwe gatunki to: wyczyniec polny, dymnica pospolita, gorczyca polna, mak polny, przetacznik bluszczykowy, przetacznik polny, przytulia czepna, rdest ptasi i rzodkiew świrzepa.

Zwalczanie chwastów dwuliściennych

Legato 500 SC i Stakato 500 SC, oba te preparaty zawierają w swoim składzie s.cz. diflufenikan, który zaliczany jest do grupy pirydynokarboksyamidów (HRAC 12, dawniej F1). Jego działanie polega na hamowaniu biosyntezy karotenoidów na etapie funkcjonowania desaturazy fitonowej (PDS), co prowadzi do zaburzenia procesu fotosyntezy i zniszczenia chlorofilu. Gatunki wrażliwe przestają rosnąć i dochodzi do bielenia tkanek, czasami występują różowawe lub czerwonawe przebarwienia. Później pojawiają się nekrotyczne plamy, które w krótkim czasie prowadzą do zasychania siewek chwastów wrażliwych.

Diflufenikan pobierany jest przede wszystkim przez chwasty w okresie ich kiełkowania głównie przez liścienie, liście i częściowo przez korzenie. Po zastosowaniu pozostaje przez dłuższy czas (do 8 tygodni) na powierzchni gleby wytwarzając cienką warstwę, która działa kontaktowo na wschodzące młode, aktywnie rosnące chwasty.

Działaniu tej substancji sprzyja optymalna wilgotność gleby a największy efekt chwastobójczy uzyskuje się stosując ją we wczesnych fazach rozwojowych chwastów, to jest w czasie kiełkowania lub krótko po ich wschodach (w fazie siewek).

Herbicydy zawierające diflufenikan, można stosować w łubinie wąskolistnym, łubinie żółtym i łubinie białym w dwóch terminach, tj. przedwschodowo (doglebowo) czyli bezpośrednio po siewie, nie później jednak jak do 3 dni (BBCH 00-01) lub po wschodach łubinów (nalistnie) w fazie 2-4 liści (BBCH 22-24).

Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania wynosi 0,15 l/ha, która to skutecznie ogranicza występowanie fiołka polnego, gwiazdnicy pospolitej, przetacznika bluszczykowatego i tasznika pospolitego. Natomiast średni efekt chwastobójczy uzyskuje się stosując diflufenikan na kiełkujące nasiona miotły zbożowej.