Jak nawozić kukurydzę w uprawie pasowej

Nawozy fosforowo potasowe pod kukurydzę wysiej głębiej, zwłaszcza w uprawie strip-till.

Przy ustalaniu dawek nawozów P, K i Mg należy brać pod uwagę zasobność gleby w te składniki. Wskazane jest zatem wcześniejsze pobranie z pola reprezentatywnej próbki gleby i wykonanie stosownych analiz w Stacji Chemiczno-Rolniczej.

Uzyskane wyniki są aktualne w okresie 4 lat i ułatwią ustalenie racjonalnych dawek nawozów. Przy ich wnoszeniu należy także pamiętać o magnezie i siarce, bowiem ich zawartość w nawozach wieloskładnikowych, jest zwykle niewystarczająca dla zaspokojenia potrzeb pokarmowych kukurydzy.

Przeczytaj także: Termin siewu kukurydzy. Kiedy i jak siać kukurydzę na ziarno i kiszonkę?

Większe dawki nawozów PK podziel i wysiej głębiej

Nawozy fosforowe i potasowe, zwłaszcza stosowane w zwiększonej dawce lepiej podzielić i wysiać w dwóch terminach – późną jesienią pod orkę zimową oraz wczesną wiosną przed pierwszymi uprawkami.

Wiosną wskazany byłby odpowiedni nawóz wieloskładnikowy, a więc zawierający także azot, magnez i siarkę. Nawozy w celu lepszej przyswajalności oraz lepszej rozbudowy systemu korzeniowego, powinny być wnoszone głębiej, zwłaszcza PK.

Ich wysiew wiosną w powierzchniową warstwę gleby, jak to się niekiedy praktykuje, dodatkowo przesusza glebę, utrudnia ich wykorzystanie i niekorzystnie oddziałuje na rozrost korzeni, a w konsekwencji na plony.

Nawożenie zlokalizowane pod kukurydzę

Jak wynika z wielu badań, bardzo dobre wyniku daje rzędowy wysiew nawozów, wraz z siewem nasion kukurydzy. Dzięki lepszemu wykorzystaniu składników, można wówczas zmniejszyć ich dawki choćby o 30-50 proc.

Niezbędny jest do tego specjalny siewnik z zamontowanym aplikatorem nawozów, który umożliwia ich umieszczenie w odległości 5 cm od wysiewanych nasion, ewentualnie także głębiej, a więc w dwóch poziomach.

Najczęściej w ten sposób wysiewany jest fosforan amonu, ale mogą być też inne, wieloskładnikowe nawozy, najlepiej z wysoką zawartością fosforu, ewentualnie także cynku, np. w nawozie Microstar PZ.

Wynika to z niewielkiego wykorzystania fosforu z wnoszonych nawozów, który dość trudno przemieszcza się w glebie, poza tym jest słabiej pobierany wiosną, przy obniżonych temperaturach. Jego niedobory widoczne są wówczas na roślinach w postaci różowo-fioletowych przebarwień dolnej części łodyg i liści.

Pasowa uprawa roli pod kukurydzę- strip till

W niektórych gospodarstwach praktykowana jest pasowa metoda uprawy kukurydzy (strip till), polegająca na pozostawieniu na polu pociętych łodyg i ścierni.

Wiosną uprawiany jest tylko wąski pas gleby, przeznaczony pod przyszły rząd roślin, zaś nieuprawiane międzyrzędzia przykrywają resztki pożniwne. Niezbędny jest do tego specjalny siewnik i agregat uprawowy lub uprawowo-siewny.

Pozostawiona w międzyrzędziach ściółka wpływa korzystnie na adekwatności fizyczne, chemiczne i biologiczne gleby. Chroni rolę przed stratami wody i nadmiernym nagrzewaniem (zmniejsza amplitudę temperatur) w okresie wegetacji kukurydzy.

Wpływa też korzystnie na mikroflorę glebową i tworzenie związków próchnicznych w wierzchniej warstwie gleby. Zapobiega także erozji wodnej i wietrznej. Jednak zbyt duża masa resztek pożniwnych kukurydzy, może utrudniać prawidłowy wysiew.

Dlatego niezbędne są specjalne agregaty lub inne maszyny do tego typu uprawy pasowej i wysiewu nasion oraz nawozów. Zwykle wysiewają one nasiona kukurydzy w 4 rzędach, rozmieszczonych co 75 cm.

Problem z wapnowaniem i stosowaniem obornika

Wysiew nasion może się odbywać jednocześnie z uprawą gleby, wówczas siewnik agregatowany jest z maszyną do uprawy pasowej. Na zwięźlejszych glebach, zwłaszcza przy suchej lub zbyt wilgotnej glebie, wymaga to dużej mocy ciągnika.

Z tego względu bardziej wskazany może być oddzielny przejazd maszyny spulchniającej z jednoczesnym wysiewem nawozów, zwykle w odległości 5 cm od nasion, a najlepiej – jeżeli to możliwe – 5 cm pod, oraz/lub 5 cm z boku nasion, niekiedy też na dwóch głębokościach.

Jeśli gleba jest nazbyt wilgotna, nasiona należałoby wysiać po kilku godzinach, a choćby dniach, często z równoczesnym, a więc dodatkowym wysiewem nawozów.

W tej technologii uprawy, może być też rozlewana gnojowica. Problemem jest natomiast stosowanie obornika oraz wapnowanie. Nawozy te powinny być bowiem dobrze wymieszane z glebą, a najlepiej przykryte orką, co najmniej na głębokość 10-15, a choćby do 20 cm.

Dobrze rozłożony obornik należałoby w takim przypadku wymieszać z glebą kultywatorem podorywkowym lub broną talerzową, podobnie nawozy wapniowe, pamiętając by ich nie stosować jednocześnie, ze względu na zbyt szybką mineralizację obornika i możliwe straty N, w postaci ulatniającego się amoniaku