Jak radzi sobie polska żegluga śródlądowa? Te dane mówią wszystko…

Transport wodny śródlądowy w Polsce wykazał w ubiegłym roku pewne niepokojące tendencje. Mimo iż długość śródlądowych dróg wodnych utrzymuje się na stabilnym poziomie, wielkość przewozów wykazuje wyraźny spadek. Najnowsze dane GUS przybliżają czynniki wpływające na te zmiany. Jak radzi sobie polska żegluga śródlądowa?

Polska żegluga śródlądowa nie wykorzystuje potencjału

Kluczowym problemem polskiego transportu śródlądowego jest niedostateczne zagospodarowanie dróg wodnych w Polsce. Obejmuje to zarówno kwestie infrastruktury, jak i nawigacyjne, które nie są odpowiednie dla standardów dróg wodnych międzynarodowych. Jak wskazuje GUS, taki stan rzeczy skutkuje ograniczoną ładownością barek i zmniejszeniem wolumenu przewozów. Parametry konstrukcyjne taboru są dostosowane do obecnych warunków, co ogranicza ich zdolność do przewozu większych ładunków. Polska żegluga śródlądowa nie wykorzystuje więc możliwego potencjału.

W ubiegłym roku Polska dysponowała siecią śródlądowych dróg wodnych o łącznej długości 3767 km. W skład tej sieci wchodziło:

• 2522 km uregulowanych rzek żeglownych,
• 656 km skanalizowanych odcinków rzek,
• 335 km kanałów,
• 255 km jezior żeglownych.

Spośród całkowitej długości, 3549 km (94,2%) dróg wodnych było eksploatowanych przez żeglugę. Wymagania międzynarodowe spełniało jedynie 5,5% (205,9 km) dróg wodnych w Polsce, co podkreśla potrzebę modernizacji infrastruktury.

Główny Urząd Statystyczny

Struktura taboru

Również jeżeli chodzi o jednostki pływające, polska żegluga śródlądowa raczej nie ma się czym chwalić. W ubiegłym roku liczba jednostek pchających i holowników wzrosła do 141, co stanowi wzrost o 17 jednostek w porównaniu z rokiem poprzednim. W skład taboru pasażerskiego wchodziło 109 jednostek, co oznacza spadek o 7 jednostek.

• 58 barek z własnym napędem (spadek o 4 jednostki),
• 192 barki bez własnego napędu (wzrost o 15 jednostek).

Większość taboru jest przestarzała i wymaga modernizacji. Ponad 68,5% pchaczy i 54,7% barek do pchania zostało wyprodukowanych w latach 1949–1979, co wskazuje na konieczność odnowy floty.

Czytaj też: Paweł Bednarz o gospodarce Polski – zauważana poprawa z nutką niepewności

Ogólny spadek przewozów

Jak wynika z danych GUS, w ubiegłym roku przewieziono 1689,2 tys. ton ładunków, co stanowi spadek o 18,6% w porównaniu do roku poprzedniego. Praca przewozowa spadła o 8,3%, osiągając 408,4 mln tkm. Największy spadek zanotowano w III kwartale, odpowiednio o 24,5% i 21,5%.

Układ i długość śródlądowych dróg wodnych w Polsce od lat utrzymuje się na zbliżonym poziomie, a wielkość ładunków przewiezionych przez polskich armatorów żeglugą śródlądową ulega zmniejszaniu.https://t.co/j3c2kZaIFa#GUS #statystyki #transport #TransportWodny #rzeki #kanały pic.twitter.com/ThxkzniF0U

— GUS (@GUS_STAT) July 29, 2024

Ponad połowa przewozów towarów (75,5%) odbyła się w ramach transportu międzynarodowego. Chociaż przewozy między portami zagranicznymi zmniejszyły się o 4,8%, ich udział w transporcie międzynarodowym wyniósł 86,5%, wzrastając o 4,3 p.p. Eksport towarów drogami śródlądowymi spadł o 19,9%, a import o 82,3%. Niemcy były głównym kierunkiem, stanowiącym 87,6% całego eksportu.

Główny Urząd Statystyczny

Polska pasażerska żegluga śródlądowa przewiozła 1128 tys. osób, a wykonana praca przewozowa wyniosła 12,269 mln pasażerokilometrów. Liczba przewiezionych pasażerów wzrosła o 2,5%, natomiast praca przewozowa spadła o 9,4%.

W ubiegłym roku odnotowano tylko 3 wypadki żeglugowe, przy czym żaden z nich nie dotyczył przewozu ładunków niebezpiecznych, co potwierdza wysokie bezpieczeństwo tej gałęzi transportu.

Podsumowując, śródlądowy transport wodny w Polsce zmagał się w ubiegłym roku z wieloma wyzwaniami, od infrastruktury po wiek taboru. Potrzebna jest pilna modernizacja i inwestycje, aby poprawić jego efektywność i konkurencyjność na rynku europejskim.

Niemiecka żegluga śródlądowa na rekordowo niskim poziomie