Jak ustawić kombajn, by nie tracić ziarna i paliwa? najważniejsze wskazówki dla operatorów

Nie ma jednego, idealnego ustawienia kombajnu – wszystko zależy od warunków na polu, rodzaju uprawy i oczekiwań wobec pracy maszyny. Zbyt szybka jazda zwiększa straty ziarna, zbyt wolna – zużycie paliwa. Dlatego tak ważna jest wiedza operatora oraz prawidłowa regulacja trzech kluczowych zespołów: żniwnego, omłotowego i czyszczącego. Sprawdź, na co zwrócić uwagę, by zebrać jak najwięcej, zużyć jak najmniej paliwa i nie przeciążyć maszyny.

Prawidłowe ustawienie kombajnu to swoista żonglerka między adekwatnymi do warunków pola i uprawy ustawieniami trzech zespołów: żniwnego, omłotowego i czyszczącego. Jak wspomnieliśmy, wpływ na zbiór ma także odmiana, jej wilgotność, termin zbioru czy zachwaszczenie. I tu właśnie wiedza operatora okazuje się bezcenna. A na co z mechanicznego punktu widzenia ustawień kombajnu trzeba zwrócić uwagę?

Wysokość koszenia ma znaczenie

Ogromną rolę w optymalizacji koszenia spełnia przyrząd żniwny, którego adekwatne ustawienie może dotyczyć kilku funkcji:

Wysokość koszenia zależy od uprawy i wilgotności łanu. Szczególnie istotna jest przy rzepaku, ale także przy innych uprawach. Wysokość koszenia i związana z tym ilość słomy mają ogromny wpływ na obciążenie wewnętrznych mechanizmów omłotu kombajnu, co z kolei bezpośrednio wpływa na zużycie paliwa.

Nagarniać z wyczuciem – jak ustawić prędkość i pozycję nagarniacza?

Prędkość pracy nagarniacza musi być zsynchronizowana z prędkością, z jaką porusza się kombajn. Jednak w przypadku koszenia poległego łanu może okazać się potrzebna jej korekta przez przyspieszenie obrotów o maksymalnie +10%. W przypadku zbioru rzepaku ważne jest też cofnięcie nagarniacza (często maksymalne), by zminimalizować straty związane z osypywaniem się ziarna przed powierzchnię stołu. Istotne jest także zachodzenie belek nagarniacza na łan, które nie powinno przekraczać 30 cm.

Zespół omłotu – szczelina, obroty, jakość ziarna

Zespół omłotu. adekwatne ustawienie szczelin wejściowej i wyjściowej między bębnem a klepiskiem musi być skorelowane z rodzajem uprawy, jej wilgotnością i obrotami samego bębna. I tak w przypadku koszenia suchego plonu szczelina może być mniejsza, a obroty bębna minimalne. Natomiast gdy kosimy “mokre”, należy zwiększyć szczelinę wejściową bądź obroty bębna. Jednak zaleca się, aby te dwie regulacje wykonywać oddzielnie: albo szczelina, albo obroty, monitorując stan jakości omłotu. Gdy zauważymy zwiększenie ilości uszkodzonych ziaren, pierwszą czynnością powinno być zwiększenie prędkości jazdy kombajnu. W przypadku braku poprawy – lekkie zwiększenie prędkości bębna, a dopiero w ostateczności zwiększenie szczeliny pod nim.

Czyste ziarno to kwestia regulacji strumienia powietrza

Zespół czyszczący. Składający się z kosza sitowego, wentylatora i jego kierownic zespół odpowiada za czystość ziarna. Sterowanie wielkością i kierunkiem strumienia powietrza oraz obrotami wentylatora, a także wielkością samych sit powinno być dostosowane do wielkości i masy ziaren. Drobne i lekkie ziarna wymagają słabszego podmuchu, aby nie zostały wyrzucone wraz z plewami. Istotne jest także zastosowanie odpowiednich do danej uprawy sit, które w przypadku rzepaku, strączkowych czy kukurydzy muszą być do niej dostosowane.

Każdy kombajn jest inny – poznaj swoje narzędzie pracy

W przygotowaniu kombajnu do zbioru kolejnej uprawy istotne jest też to, iż mimo podobnej zasady działania tej maszyny każdy producent stosuje swoje własne rozwiązania techniczne. Inne może być także oprogramowanie, jego obsługa i cyfrowe rozwiązania wspomagające pracę kombajnu i operatora. Dlatego tak ważne jest ciągłe podnoszenie kwalifikacji operatorów kombajnów, co zapewniają sami producenci.