Jak zwiększyć plon rzepaku ozimego i ochronić go przed chorobami?

Plantatorzy rzepaku doskonale zdają sobie sprawę, jak istotny jest wiosenny zabieg mający na celu ochronę roślin przed chorobami oraz regulację ich pokroju. O korzyściach, jakie niesie z sobą wykonanie takiego oprysku, można powiedzieć wiele. Do wykorzystania mamy dość dużo preparatów, jednak przeważnie opierają się one na tych samych substancjach czynnych. Co zatem wybrać, aby zwiększyć plon rzepaku ozimego i ochronić go przed chorobami?

Musimy przy tym pamiętać, iż wiosna to bardzo intensywny okres w rolnictwie. Rozsiewanie nawozów, wykonywanie oprysków czy też przygotowanie pola i siew upraw jarych. Do tego wiosna jest kapryśna i trzeba łapać pogodę!

Regulacja pokroju rzepaku i ochrona fungicydowa w jednym

Zabiegi regulujący i ochronny wykonuje się za jednym razem, gdyż większość preparatów dostępnych na rynku ma w składzie substancje o działaniu zarówno fungicydowym, jak i regulującym. Niektóre środki są tymczasem wyspecjalizowane wyłącznie pod kątem regulacji i wymagają partnera, który będzie chronił rzepak przed chorobami. Bardzo często spotykamy się też z mieszaninami zbiornikowymi kilku preparatów oraz dodatkowo nawozów dolistnych.

Należy wziąć jednak pod uwagę, iż woda do oprysków pochodzi z różnych źródeł. Przeważnie będzie miała niską temperaturę, niewłaściwe pH i wysoką twardość. W takiej sytuacji może dojść do problemów z mieszaniną zbiornikową. Trzeba się więc zastanowić, czy w przypadku preparatów mających na celu regulację pokroju i ochronę fungicydową nie lepiej postawić na jeden środek.

Jakie substancje czynne zwiększą plon rzepaku ozimego i ochronią go przed chorobami?

Jak już wspomniano, na rynku są preparaty zawierające różne substancje czynne, które zwalczają choroby rzepaku. Podczas doboru substancji czynnej bądź ich mieszaniny należy mieć na względzie również cechy uprawy. Czy jest to rzepak intensywnie rosnący i wysoki, czy może raczej wykształca rośliny średniego pokroju?

Do ochrony fungicydowej rzepaku przeznaczane są m.in. substancje z grupy strobiluryn (np. piraklostrobina). Natomiast substancjami czynnymi mającymi na celu regulację pokroju są chlorek mepikwatu i proheksadion wapnia. Dodatkowo obie te substancje wspomagają jesienne formowanie się zwartej rozety rzepaku tuż nad ziemią.

Jaki środek grzybobójczy z funkcją regulatora zastosować w rzepaku?

Trafionym rozwiązaniem będzie nowość od firmy BASF – preparat Architect^®, w którego składzie znajdziemy aż trzy substancje czynne. Jedną z nich jest bardzo dobra strobiluryna – piraklostrobina, wykazująca ponadprzeciętne działanie na najgroźniejsze choroby rzepaku, takie jak sucha zgnilizna kapustnych, czerń krzyżowych czy mączniak prawdziwy. W połączeniu z chlorkiem mepikwatu i proheksadionem wapnia będącymi mocnymi regulatorami tworzy ona idealne trio do ochrony rzepaku. Taka kompozycja substancji zabezpiecza rośliny przed czynnikami chorobotwórczymi, a także doprowadza do wyrównania łanu i zwiększa liczbę rozgałęzień bocznych rzepaku.

Skuteczność potwierdzona badaniami

W prowadzonych doświadczeniach potwierdzono, iż na plantacjach, na których zastosowano Architect^®, rośliny miały o 12% więcej rozgałęzień bocznych pierwszego rzędu oraz o 60% więcej rozgałęzień bocznych drugiego rzędu. Takie zjawisko prowadzi do ograniczenia dominacji pędu głównego. Rośliny zawiązują dzięki temu więcej łuszczyn, co przekłada się na wyższy plon.

Kolejną korzyścią z aplikacji preparatu Archiect^® jest polepszony rozwój korzeni oraz biomasy rzepaku. Takie rośliny znacznie lepiej wykorzystują składniki pokarmowe oraz wodę, w związku z czym są mniej podatne na okresowe niedobory wody. Dzięki odpowiedniemu skróceniu roślin oraz wytworzeniu i wyrównaniu pędów bocznych łan ma jednolitą architekturę. To zaś zmniejsza podatność roślin na wyleganie oraz ułatwia zbiór.

Architect^® zmniejsza wysokość osadzenia pąka wierzchołkowego (o co najmniej 25%) i zwiększa grubość łodygi jesienią.

fot. BASF

Rekomendowana dawka to 1,2 l/ha Architect^® + 0,6 kg/ha kondycjonera Turbo. Zabieg należy wykonywać od początku wydłużania pędu głównego do fazy żółtego pąka.