2 tygodni temu
W Polsce istnieją warunki do dobrego plonowania rabarbaru. Jednak uprawie zagrażają szkodniki i choroby. Dlatego przybliżamy najgroźniejsze z nich i tłumaczymy, jak z nimi walczyć.
Areał uprawy rabarbaru w Polsce aktualnie wynosi około 1400 hektarów. Roślina ta dobrze plonuje na wilgotnych, zwięzłych, próchnicznych glebach, o odczynie lekko kwaśnym.
Choroby rabarbaru
- Zgnilizna szyjki korzeniowej – fytoftoroza (Phytophthora spp.). To grzybowa choroba rabarbaru. Wskutek porażenia, na ogonkach liściowych, które są częścią jadalną, pojawiają się zagłębione, ciemnobrązowe plamy. Następnie plamy gwałtownie powiększają się. W efekcie najpierw liść, a następnie cała roślina gnije i zamiera. Warto dodać, iż żywotność zarodników sprawcy tej choroby utrzymuje się w glebie przez kilka lat. Ochrona: unikanie zakładania plantacji w sąsiedztwie plantacji truskawek lub w sadzie; sadzenie materiału kwalifikowanego, wolnego od patogenów.
- Rizoktonioza korzeni (Rhizoctonia solani). Wskutek pojawienia się tej choroby grzybowej, na porażonych tkankach, poniżej poziomu linii gleby, pojawiają się brązowe, zagłębione plamy. Z kolei liście są małe i czerwonawe. W konsekwencji, cała roślina zamiera. Zimują zarodniki grzyba. Ochrona: Zwalczanie tej choroby rabarbaru opiera się na sadzeniu materiału kwalifikowanego, wolnego od patogenów. Ponadto można rozważyć silne nawożenie fosforowe, bowiem zmniejsza to nasilenie choroby.
- Mozaika rabarbaru. To choroba wirusowa. W efekcie jej występowania, na powierzchni liści pojawiają się mozaikowe, jasnozielone lub żółtawe przejaśnienia. Skutkiem porażenia jest zdeformowana blaszka liściowa, a pomarszczone brzegi wyginają się ku dołowi. Wirus przenoszony jest przez owady, nicienie oraz narzędzia użyte do pielęgnacji. Ochrona: usuwanie zawirusowanych roślin; sadzenie zdrowego materiału; dezynfekcja narzędzi.
- Plamistość liści rabarbaru – wirus mozaiki ogórka. Choroba wirusowa. Na porażonych liściach pojawiają się jasnozielone plamy. W późniejszym okresie liście brązowieją i zamierają. Wirus jest przenoszony przez narzędzia użyte do pielęgnacji oraz mszyce. Ochrona: usuwanie zawirusowanych roślin; sadzenie zdrowego materiału; dezynfekcja narzędzi.
- Inne choroby rabarbaru to przede wszystkim: antraknoza, askochytoza, fuzarioza.
Rabarbar – najpopularniejsze szkodniki
- Mszyca burakowa (Aphis fabae). Pluskwiak. Dorosłe osobniki, o długości do 2,4 mm, są koloru czarnego z zielonym lub brązowym odcieniem. Wysysają soki z tkanki blaszki liściowej i łodyg. W rezultacie rośliny są zahamowane we wzroście. Ta mszyca jest gatunkiem dwudomnym. Zimuje w stadium jaja na trzmielinie i kalinie. Największe zagrożenie mszyce stwarzają w lipcu. Ochrona: Te szkodniki rabarbaru zwalczamy poprzez stosowanie środków biologicznych z grupy polisacharydów, polimerów silikonowych lub oleju roślinnego.
- Paciepnica ziemniaczana (Hydroecia micacea). Motyl. Gąsienice długości do 40 mm są czerwonawożółtawe, z czarnymi pręgami. Te szkodniki rabarbaru drążą korytarze wewnątrz ogonka liściowego. W efekcie, w miejscu uszkodzenia wycieka galaretowata wydzielina. Uszkodzony rabarbar nie nadaje się do konsumpcji. Szkodnik zimuje w stadium jaja na dolnej części chwastów lub innych upraw. Ochrona: wysokie okopywanie roślin; stosowanie środków bakteryjnych.
- Kałdunica zielonka (Gastroidea viridula). Metalicznie błyszczący, zielononiebieski chrząszcz, długości do 6 mm. Kałdunica rdestowa (G. polygoni). Chrząszcz, z pokrywami skrzydeł koloru metalicznoniebieskiego i z brązowoczerwonym przedpleczem, długości do 5 mm. Chrząszcze obu gatunków oraz ich larwy (szare, pokryte czarnymi brodawkami, do 6 mm długości) wygryzają dziury w liściach. Zimują chrząszcze. Ochrona: Zwalczanie tych szkodników rabarbaru polega na niszczeniu chwastów otaczających plantację oraz stosowaniu pułapek chwytnych.
Pozostałe szkodniki
- Wtyk straszyk (Mesocerus marginatus L.). Pluskwiak. Osobnik dorosły, długości do 14 mm, jest koloru cynamonowego z jaśniejszym zabarwieniem brzegów, podobnie jak larwy. Oba stadia rozwojowe wtyków wysysają soki z blaszki liściowej, powodując w efekcie przebarwienia liści. Zimują osobniki dorosłe. Ochrona: niszczenie dziko rosnących roślin otaczających plantacje; stosowanie pułapek chwytnych.
- Różne gatunki motyli, m.in.: agatówka łobotnica (Trachea artiplicis), błyszczka jarzynówka (Autographa gamma), piętnówka kapustnica (Mamestra brassicae), wieczernica szczawiówka (Acronicta rumicis). Gąsienice, w zależności od gatunku, różnią się wybarwieniem i długością ciała. Osiągają od 25 do 40 mm. Wygryzają dziury w liściach. Zimują w różnych stadiach rozwojowych. Ochrona: stosowe środków bakteryjnych.
- Inne szkodniki rabarbaru to przede wszystkim: pchełka burakowa, tarczyki, ziołomirek szczawiowiec.
