1 miesiąc temu
Kukurydza, ze względu na wysoki potencjał plonowania, wykazuje bardzo duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe. Dziś podpowiadamy, jak nawozić kukurydzę po wschodach.
W przeliczeniu na 1t ziarna kukurydza pobiera przeciętnie (w kg): 25 azotu (N), 12 fosforu (P2O5), 28 potasu (K2O), 10 wapnia (CaO), 7,5 magnezu (MgO) i 10 siarki (SO3).
Jakie nawożenie po wschodach kukurydzy
Oczywiście po wschodach sukcesywnie wzrasta zapotrzebowanie roślin na składniki pokarmowe, największe przypada na okres intensywnego wzrostu i tworzenia plonu (kolb i nasion).
Wiosną, przed wysiewem nasion, stosowany jest na ogół w całości P i K oraz do 60 proc. N, Mg i S, pozostałą część oraz mikroelementy pogłównie, zwykle do fazy 6.-8, liścia. Ewentualnie wcześniej, przy widocznych objawach niedoboru składników, bądź prognozowanej dłuższej suszy. Składniki te można w części dostarczyć także dolistnie w postaci mocznika, siarczanu magnezu i mikroelementów.
Przy ustalaniu dawek, należy brać pod uwagę nie tylko wymagania pokarmowe i prognozowany plon, ale też przedplon, stosowany obornik lub gnojowica oraz zasobność gleby w przyswajalne składniki.
Najbardziej plonotwórczym składnikiem jest niewątpliwie azot, jednak we współdziałaniu z innymi. W miarę precyzyjną dawkę dawkę N, można ustalić na podstawie zawartości N mineralnego w glebie. Niedobór N na roślinach kukurydzy objawia się blado zieloną kolorem roślin, zwłaszcza liści, poczynając od najstarszych (dolnych). Żółkną one wzdłuż nerwu głównego, przy czym odbarwianie rozszerza się stopniowo w kierunku łodygi, w kształcie odwróconego V.
W fazie 6-8 liści nie powinno brakować azotu i innych składników
Ponieważ w tej fazie wegetacji kształtowany jest przyszły plon. Niedobór składników, zwłaszcza N w fazie 6-8 liści zmniejsza istotnie wielkość kolby, a ściślej liczbę rzędów i ziaren w rzędzie. Decyduje więc o ostatecznym plonie, choćby jeżeli po tym okresie rośliny będą w dostatecznym stopniu zaopatrzone w azot i inne składniki.
Poza tym w tej fazie wegetacji górne liście tworzą z łodygą charakterystyczne lejki, w które mogą wpadać granulki nawozu i uszkadzać rośliny. W największym stopniu forma saletrzana, zaś w najmniejszym amidowa, zawarta w moczniku.
Nawozy należy wysiewać na suche rośliny, najlepiej przed spodziewanym deszczem. Dotyczy to zwłaszcza mocznika, który nie powinien być stosowany na gleby o pH powyżej 7 oraz świeżo zwapnowane, jak też w okresie suszy i wysokich temperatur. W takich warunkach glebowych i przebiegu pogody, lepsza powinna być saletra amonowa lub saletrosan (dostarczy dodatkowo S). Poza tym Mg i S w okresie wegetacji kukurydzy, można wnieść w postaci kizerytu lub doglebowej formy siarczanu magnezu.
W okresie suszy najlepszy jest RSM
Dobrym nawozem do pogłównego stosowania jest też RSM rozlewany w międzyrzędziach dzięki węży lub rur rozlewowych. Podczas dokonywania tej czynności należy uważać, by roztwór nie był rozpryskiwany na rośliny, gdyż mogą ulec poparzeniu.
RSM, ale też inne nawozy azotowe można w ten sposób wnosić dwukrotnie w okresie wegetacji kukurydzy, zwłaszcza na lżejszych glebach oraz w okresie suszy. Pierwszą dawkę do fazy 4 liści oraz kolejną, gdy można jeszcze wejść w łan roślin i wykonać tę czynność. Dzięki temu można korygować dawkę N na podstawie intensywności zieleni.
RSM może być też wnoszony do gleby w okresie wegetacji kukurydzy, poprzez grubokroplisty oprysk, oczywiście zanim wytworzy się wspomniany wcześniej lejek, by wpadające krople nie uszkadzały roślin.
