Rośliny strączkowe są zdrowsze od mięsa i zbóż.

Zdjęcie: Rośliny strączkowe są zdrowsze od mięsa i zbóż / Fot. Canva

W kalendarzu jest Światowy Dzień Suchych Nasion Roślin Strączkowych. Przypada 10 lutego. Dlaczego strączki mają swoje święto?

– Przede wszystkim dlatego, iż zawierają wiele cennych makro- i mikroelementów i dużo białka. Światowy Dzień Suchych Nasion Roślin Strączkowych ustanowiono, aby spopularyzować te rośliny w diecie ze względu na ich adekwatności prozdrowotne – mówi Sławomir Sikorski z Poznańskiej Hodowli Roślin.

Jego zdaniem wybranie roślin strączkowych to dobra decyzja. Głównym i najbardziej znanym powodem jest asymilacja azotu z powietrza. Warto pamiętać, iż potrafią w ciągu sezonu ściągnąć ok. 100 kg czystego azotu do gleby. Strączkowe także poprawiają strukturę gleby.

– Myślę, iż rolnicy powinni wrócić do siania roślin strączkowych. W wieloletniej perspektywie to także spore oszczędności – uważa Sławomir Sikorski.

Ekspert radzi, aby na lepszych stanowiskach siać grochy jadalne i pastewne.

Groch, fasola, soczewica, bób, ciecierzyca, soja oprócz białka zawierają też błonnik, foliany, żelazo, potas, magnez i witaminy z grupy B. Są zdrowsze od mięsa i zbóż. Fasola biała uważana jest za najzdrowszą dla człowieka roślinę uprawną. Mimo to na świecie tylko 14,5 procent ziemi ornej wykorzystywane jest do uprawy roślin strączkowych, a w Europie tylko 1,5 procent, czyli dziesięć razy mniej.

Jakie zalety ma uprawa roślin strączkowych?

• Rośliny te dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi wiążą azot atmosferyczny, który jest podstawą budowy związków białkowych w roślinie
• W ich uprawie praktycznie nie stosuje się nawozów azotowych
• Rośliny warzywne uprawiane po roślinach strączkowych też wykorzystują azot z resztek pożniwnych i można znacząco zmniejszyć nawożenie azotowe
• Uprawa warzyw strączkowych jest korzystna dla gleb ich żyzności, aktywności biologicznej
• Wpływa także dodatnio na plonowanie roślin następczych

Zwiększenie udziału warzyw strączkowych do płodozmianów to zwiększenie produkcji białka o wysokiej wartości odżywczej, przy jednoczesnej redukcji nawozów – szczególnie azotowych.