2 miesięcy temu
Jakie są najgroźniejsze szkodniki pomidora szklarniowego? Jak skutecznie chronić plantację i minimalizować straty wyrządzane przez te agrofagi? Dowiesz się tego z poniższego artykułu.
W Polsce areał uprawy pomidora szklarniowego wynosi około 6 tys. hektarów. Szkodniki pomidora są dosyć dobrze znane wśród rodzimych rolników. Dzięki temu dostępne są skuteczne sposoby na ich zwalczanie oraz działania profilaktyczne.
Najgroźniejsze szkodniki pomidora szklarniowego
Do najczęściej występujących i najgroźniejszych szkodników w uprawie szklarniowej pomidora należą: przędziorek chmielowiec, mączlik szklarniowy, wciornastki i miniarki. Oprócz tego problematyczne bywają również mszyce czy ziemiórki. Poniżej krótka charakterystyka najważniejszych gatunków.
Przędziorki
Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) jest roztoczem. Ciało dorosłego osobnika o długości do 0,5 mm jest przeźroczyste, zielonkawe lub karminowe. Szkodnik wysysa soki z tkanek roślinnych. W efekcie jego żerowania na liściach powstają jasne punkty, osadzone blisko siebie. Silnie porażone liście brunatnieją i zamierają. Uszkadzane są także pąki kwiatowe i kwiaty. W konsekwencji, młode owoce ulegają deformacji, a na starszych korkowacieje skórka. Zimują osobniki dorosłe pod grudkami gleby lub w resztkach roślinnych. Aby ten szkodnik pomidora szklarniowego nie rozwinął się w naszych obiektach uprawowych, warto unikać uprawy w sąsiedztwie innych szklarni, skąd może być przeniesiony. W zwalczaniu tego szkodnika pomocne jest stosowanie środków o działaniu mechanicznym, biologicznym lub chemicznych środków ochrony roślin zawierających substancje aktywne z grupy makrocyklicznych laktonów bądź pytetroidów.
Mączlik szklarniowy
Mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporariorum) to pluskwiak. Osobnik dorosły, długości do 1,5 mm jest koloru żółtawego. Natomiast podobna, ale mniejsza larwa jest na stałe przyczepiona do dolnej strony liścia. Oba stadia są pokryte białą warstwą wosku. Wysysają one soki z liści, pokrywając je lepką substancją. Zaatakowane rośliny mają zahamowany wzroście. Rozwój tego szkodnika w szklarni przebiega przez cały rok. W celu ochrony można stosować środki biologiczne, introdukcję drapieżnych i pasożytniczych organizmów lub środki chemiczne z grupy neonikotynoidów bądź pytetroidów.
Wciornastki
Wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci) jest przylżeńcem. To popularny szkodnik pomidora uprawianego w szklarniach. Dorosły osobnik, długości do 1,2 mm jest koloru od jasnożółtego do czarnego. Zaś żółtozielona larwa jest podobna do dorosłego szkodnika. W efekcie żerowania wciornastków na liściach początkowo widoczne są jasne plamy, które z czasem żółkną, brunatnieją i zasychają. Na opanowanych owocach pojawiają się srebrzyste plamki, a skórka korkowacieje. Szkodniki zimują w resztkach roślinnych lub wierzchniej warstwie ziemi. Ochrona pomidorów szklarniowych przed tym szkodnikiem polega na stosowaniu środków biologicznych lub chemicznych. Konkretnie tych z grupy karbaminianów, makrocyklicznych laktonów i neonikotynoidów.
Miniarki
Miniarki (Agromyzidae) to muchówki. Osobniki dorosłe (muchy), długości do 2,3 mm są czarne lub czarnożółte. Z kolei larwy, długości do 3 mm, mają jasnopomarańczowe ubarwienie. Szkodnikami są larwy, które minują liście, tworząc w nich charakterystyczne, liczne i kręte korytarze. Larwy przechodzą diapauzę letnią i zimową w bobówkach w podłożu. Ten szkodnik pomidora szklarniowego zwalcza się poprzez introdukcję drapieżnych i pasożytniczych organizmów bądź stosując środki chemiczne z grupy makrocyklicznych laktonów, neonikotynoidów lub pyretroidów.
Jak chronić pomidory szklarniowe przed szkodnikami?
Stosunkowo nowym rozwiązaniem proponowanym do ochrony m.in. pomidora szklarniowego przed najgroźniejszymi szkodnikami jest Verimark 200 SC. Insektycyd ten ma rozszerzoną rejestrację, która w tej chwili obejmuje również warzywa uprawiane w szklarniach. Konkretnie chodzi o wszelkie trwałe konstrukcje ze szkła, poliwęglanu lub folii, odizolowane od podłoża.
Jakie szkodniki pomidora szklarniowego zwalcza Verimark?
Preparat bazuje na substancji czynnej cyazypyr, która zwalcza zarówno szkodniki gryzące, jak i ssące. Uściślając, w uprawie pomidorów szklarniowych Verimark zwalcza takie szkodniki, jak:
- mączlik szklarniowy;
- mączlik ostroskrzydły;
- miniarka ciepłolubka;
- inne gatunki miniarek;
- skośnik pomidorowy;
- słonecznica orężówka;
- sówka bawełnówka egipska;
- błyszczka (Chrysodeixis chalcites).
Kiedy wykonać zabieg?
Środek można stosować od fazy rozwiniętego drugiego liścia adekwatnego na pędzie głównym do fazy pełnej dojrzałości owoców. Z kolei zabieg zaleca się przeprowadzić po wystąpieniu szkodnika lub po zaobserwowaniu pierwszych objawów żerowania, najlepiej w okresie składania jaj. Co ważne, preparat jest jednocześnie selektywny i bezpieczny dla pożytecznych organizmów. Bowiem substancja czynna wykazuje niską toksyczność na większość parazytoidów oraz zapylaczy.
Jak stosować Verimark?
Verimark jest nie tylko insektycydem, ale technologią do stosowania w systemach fertygacji i nawadniania. Dzięki temu zapewnia długotrwałe działanie systemiczne, zabezpieczając rośliny od wewnątrz. Bowiem dzięki specjalnej formulacji, preparat może być podany do systemu korzeniowego rośliny. Substancja czynna jest pobierana przez korzenie i wraz z sokami rozprowadzana po całej roślinie. Daje to efekt długiego, systemicznego działania, a szkodniki żerujące na powierzchni roślin, gwałtownie przestają żerować i zamierają. Zaś w szklarniach taka aplikacja jest wyjątkowo łatwa, gdyż systemy fertygacji są standardowym wyposażeniem.
Co ważne, preparat podaje się samodzielnie, nie należy go mieszać z innymi produktami ani nawozami. Mianowicie, środek w dawce 500 ml/ha, należy podać pod koniec 1/3 cyklu nawadniania, z wodą o pH nie większym niż 7. Z kolei temperatura wody nie powinna odbiegać od 15–25ºC, a jej ilość powinna być taka, jak przy standardowym nawadnianiu. Reszta cyklu ma na celu wypłukanie resztek preparatu z instalacji. w okresie można wykonać od 2 do 4 zabiegów z wykorzystaniem tej substancji czynnej. Zaś odstępy między zabiegami wynoszą co najmniej 7 dni.
