1 tydzień temu
Owies siejemy możliwie wcześnie. Stare przysłowie mówi „siej owies w błoto będziesz zbierał złoto” – warto się tej zasady trzymać.
Owies ma bowiem największe wymagania wodne spośród zbóż jarych, ma też dość grubą okrywę nasienną. Z tego względu znaczenie dla tego gatunku mają opady występujące wcześniej przed siewem. Przy wyborze stanowiska uprawy głównym kryterium powinna być dostępność wody. jeżeli wystąpi deficyt wody, susza w okresie od fazy strzelania w źdźbło do wiechowania owies zareaguje negatywnie i musimy liczyć się spadkiem plonu.
W praktyce najczęściej w pierwszej kolejności siejemy właśnie owies, potem pszenżyto, pszenicę i jęczmień jary.
Owies uprawia się na ogół na glebach lżejszych (z wyjątkiem gleb bardzo lekkich, suchych piasków oraz o wadliwych stosunkach wodnych), na których możliwe jest przeprowadzenie uprawek wcześniej niż na glebach bardziej zwięzłych. Pozwala to na wczesny wysiew tego gatunku.
Niskie wiosenne temperatury sprzyjają dobremu ukorzenieniu się, a owies radzi sobie z wiosennymi przymrozkami. Nie lubi jednak silnych mrozów, zatem nadmierne przyspieszanie terminu siewu nie jest wskazane. Owies powinniśmy siać możliwie wcześnie – im wcześniejszy siew, tym uzyskamy wyższe, stabilniejsze i lepszej jakości plony. Pamiętajmy też, iż na glebach lżejszych opóźnienie siewu skutkuje zwykle większą zniżką plonu, niż na glebach zwięźlejszych.
Owies mało wrażliwy na niedobory wapnia i ma bardzo dużą tolerancję na nadmiar jonów glinu i manganu, dobrze znosi choćby dość silne zakwaszenie gleby (w granicach pH 4,5-7,2). Może być uprawiany wszystkich rodzajach gleb, najlepsze sa dla niego gleby kompleksu żytniego. Na glebach klasy I-III i stanowiskach z wysokim udziałem zbóż owies jest traktowany jako roślina fitosanitarna.
Zalecany termin siewu owsa na terenie kraju
- południowy zachód i zachód: 15-25 marca,
- centrum i południe: 20-30 marca,
- wschód i północ: 25 marca – 5 kwietnia,
- północny wschód i rejony górskie: 1-10 kwietnia.
