1 dzień temu
Warsaw Enterprise Institute (WEI) opublikował kolejną edycję „Czarnej Księgi” wydatków publicznych.
Jest to zbiór 49 dowodów na to, iż władza, zarówno ta lokalna, jak i samorządowa traktuje pieniądze podatnika w sposób rozrzutny i bezmyślny. W edycji drugiej, podobnie jak pierwszej, nie zabrakło przykładów z całej Polski – spektrum tematyczne jest równie szerokie: od gminnych nieprawidłowości, lokalnych nieporozumień, przez duże inwestycje samorządowe, aż po gigantyczne projekty, które spaliły na panewce lub poszły niezgodnie z pierwotnymi założeniami.
W edycji 2. „Czarnej Księgi WEI”, podobnie jak w 1., nie zabrakło przykładów z całej Polski
Dofinansowanie koncertu Madonny, budowa tylko połowy boiska, darowanie innym krajom szczepionek przeciw COVID-19… To tylko niektóre przykłady marnotrawstwa pieniędzy podatników, które dla przygotował WEI.
Jak piszą autorzy „Czarnej Księgi” Przemysław Staciwa i Piotr Palutkiewicz, w edycji drugiej, podobnie jak pierwszej, nie zabrakło przykładów z całej Polski – spektrum tematyczne jest równie szerokie: od gminnych nieprawidłowości, lokalnych nieporozumień, przez duże inwestycje samorządowe, aż po gigantyczne projekty, które spaliły na panewce lub poszły niezgodnie z pierwotnymi założeniami. Ostatnie miesiące są okresem rozliczeń poprzedniej władzy, audytów, podsumowań. Dlatego więcej jest przykładów ogólnokrajowych oraz inwestycji strategicznych, które na różnych etapach nie spełniły oczekiwań obywateli i nie ustrzegły się uchybień – proceduralnych, wykonawczych, prawnych czy finansowych.
Każdy z nas może być stróżem adekwatnego wydatkowania publicznych pieniędzy
Jak zaznaczają dalej autorzy, przywykliśmy też, iż to na nieefektywność władzy centralnej spogląda najbardziej czujnym okiem opozycja, media, organizacje pozarządowe czy obywatele. Pamiętajmy jednak, iż każdy z nas może być stróżem adekwatnego wydatkowania publicznych pieniędzy. Rozejrzyjmy się po ulicach, po których każdego dnia chodzimy do pracy, spójrzmy na placówki oświatowe, do których wysyłamy nasze dzieci, analizujmy efektywność miejskich spółek wodociągowych, kwestionujmy efektywność działania szpitali, urzędów samorządowych czy komunikacji publicznej. Każdy z nas ma swoją rolę w systemie demokratycznym.
Poprzez swój protest lub głos w wyborach możemy skutecznie uświadomić władzę, iż działa ona dla nas oraz w naszym imieniu, za nasze pieniądze i to My jesteśmy arbitrem, który usuwa i usunie z boiska każdego gracza, który nie chce działać w naszym interesie.
Nie szeregujemy przykładów poprzez skalę marnotrawstwa
W zakresie oceniania skali marnotrawienia publicznych pieniędzy, percepcja opinii publicznej napotyka także problem w interpretacji dużych liczb. A publiczne pieniądze to właśnie wielocyfrowe kwoty, które ciężko sobie wyobrazić, zarabiając choćby najwyższe stawki na polskim rynku pracy. Media także nie pomagają odbiorcom w odnalezieniu się na skali finansowej kolejnych afer. O rozmiarze naszego zbulwersowania często nie decyduje utracona przez rządzących kwota, a inne, często bulwarowe aspekty związane z daną, chybioną inwestycją czy działaniem publicznym.
W „Czarnej Księdze” jej autorzy nie stronią od wyboru przykładów przez pryzmat nie tylko kwot, ale i niefinansowego oddźwięku. – Nie szeregujemy przykładów poprzez skalę marnotrawstwa. Dokonujemy raczej autorskiego wyboru i kładziemy akcenty tak, by ukazać naturę praktyki nieefektywności w wydawaniu publicznych pieniędzy. To powinno pomóc obywatelowi uzmysłowić sobie, iż działania za publiczne środki otaczają nas wszędzie i każdego dnia – podkreślają na zakończenie autorzy.
Lektura „Czarnej księgi” jest raczej gorzkim doświadczeniem
Ich zdaniem warto wiedzieć, ile i co nas, podatników, kosztuje. W tym pomóc ma „Czarna Księga” wydatków publicznych. Mamy nadzieję, iż pomoże ona Państwu rozeznać się w tym finansowym gąszczu. Lektura ta jest raczej gorzkim doświadczeniem, choć czasami przedstawione przykłady obrazujące wyobraźnię rządzących (lub jej brak), wywołać mogą uśmiech. Niestety jest to uśmiech przez łzy.
