1 rok temu
Regulacja wzrostu i ochrona fungicydowa rzepaku ozimego jesienią mają kardynalne znaczenie dla dobrego przezimowania roślin, ich lepszego oraz szybszego rozwoju wiosennego oraz zdrowotności. Parametry te bezpośrednio przekładają się na wielkość plonów. Na co zwrócić szczególną uwagę i jakie rozwiązanie wybrać?
Jesienią priorytetem jest zbudowanie mocnej struktury plonu rzepaku, obejmującej silny system korzeniowy oraz dobrze wykształcone zawiązki rozgałęzień bocznych, kwiatostanów i liści. Ważna jest także profilaktyka, dbałość o zdrowotność roślin i zabezpieczenie ich przed najgroźniejszym patogenem – sprawcą suchej zgnilizny kapustnych. Zastosowany we właściwym terminie skuteczny i niezawodny regulator wzrostu i fungicyd w jednym produkcie sprosta jesiennym wyzwaniom uprawowym.
Walka z suszą i mrozem
Jesienią niezwykle ważne jest przygotowanie roślin do zimy przez ograniczenie wzrostu ich części nadziemnej, na rzecz rozwoju systemu korzeniowego. Przed spoczynkiem zimowym powinien on sięgać na głębokość ok. 25 cm. Długi i silny palowy system korzeniowy umożliwi pobieranie nie tylko składników pokarmowych, ale też wody z głębszych warstw gleby. Stanowi zabezpieczenie przed coraz częściej pojawiającymi się wiosennymi suszami, gdy dostęp do tego surowca jest znacznie utrudniony, a wierzchnie warstwy gleby są przesuszone.
Nadmierny wzrost części nadziemnej roślin rzepaku sprawia, iż są one narażone na przemarzanie. Szczególnie w czasie mroźnych i bezśnieżnych zim, które z powodu postępujących zmian klimatu pojawiają się coraz częściej. Dlatego regulacja pokroju roślin, uzyskanie zwartej rozety liści i nisko nad powierzchnią ziemi osadzonego stożka wzrostu zwiększają ich zimotrwałość. Ważna jest także średnica szyjki korzeniowej, która przed spoczynkiem zimowym roślin powinna być grubsza niż 1 cm. Gwarantuje to efektywniejszy transport asymilatów i stanowi silniejszą barierę dla mrozu.
Sucha zgnilizna kapustnych – najgroźniejszy patogen w rzepaku
Sucha zgnilizna kapustnych to najgroźniejsza choroba rzepaku, występująca na terenie całego kraju. Infekcje roślin mają miejsce już jesienią, po wschodach. Choroba zagraża uprawie aż do zbiorów, a straty plonu przez nią wywołane wynosić mogą od 0,5 do 1 tony nasion z hektara. Objawy chorobowe obserwowane są w różnych fazach wzrostu roślin.
Szyjka korzeniowa porażonych siewek brunatnieje, a rośliny przewracają się. Pojawia się zgorzel siewek. W fazie rozety na szyjce korzeniowej widoczne są spękane skorkowacenia. Następnie jesienią na liścieniach i liściach oraz łodygach pojawiają się jasnobrunatne, owalne plamy z brunatną obwódką. W ich środkowej części powstają charakterystyczne czarne punkciki – pyknidia, z których po dojrzeniu wydostają się zarodniki. Porażone liścienie i liście zamierają, podstawy łodyg pękają, rośliny przewracają się i również zamierają.
Triazolowe antidotum – chroni i reguluje
W zapobieganiu wystąpieniu choroby najważniejsze znaczenie ma agrotechnika, obejmująca przede wszystkim zmianowanie, odpowiednie zagospodarowanie resztek pożniwnych oraz niszczenie w uprawie i jej sąsiedztwie chwastów z rodziny kapustowatych. Techniki agrotechniczne uzupełnić trzeba odpowiednią ochroną fungicydową, która jesienią ma znaczenie profilaktyczne i opiera się na środkach z grupy triazoli.
Hamują one rozwój chorób grzybowych oraz regulują pokrój roślin, ograniczając wzrost części nadziemnej i wyniesienie pąka wierzchołkowego. Przyczyniają się też do rozwoju systemu korzeniowego i wzrostu średnicy szyjki korzeniowej. Wszystko to przekłada się na zwiększenie tolerancji na niską temperaturę, a w konsekwencji lepsze przezimowanie roślin rzepaku. Opisane adekwatności posiada środek Toprex 375 SC.
Jak i kiedy stosować Toprex®?
Toprex 375 SC bazuje na dwóch substancjach czynnych. Są nimi difenokonazol i paklobutrazol – związki z grupy triazoli. W roślinie działają systemicznie – zapobiegawczo i leczniczo, są gwałtownie absorbowane przez liście. Toprex 375 SC zalecany jest do stosowania zarówno jesienią, jak i wiosną. Przy czym w obu terminach spełnia nieco inną rolę.
Toprex® stosowany jesienią w dawce 0,3 l/ha, gdy rośliny osiągną fazę 4–6 liści (BBCH 14–16) ma na celu regulację ich wzrostu, przeciwdziałanie wyleganiu oraz chroni przed suchą zgnilizną kapustnych. W zależności od wielkości roślin i ich zagęszczenia zaleca się użycie od 100 do 400 l wody/ha. Środek zastosować można 2 razy w sezonie, w odpowiednich warunkach pogodowych. Temperatura w trakcie zabiegu nie może być niższa niż 10–12°C.
Regulacji łanu i ochrona fungicydowa rzepaku jesienią – korzyści
Toprex 375 SC zastosowany jesienią:
- ogranicza wyniesienie pąka wierzchołkowego, ale nie skraca liści – większa liczba liści w rozecie powoduje wzrost efektywności fotosyntezy. Przyczynia się to do lepszego rozwoju systemu korzeniowego i rozrostu szyjki korzeniowej;
- wpływa na rozwój systemu korzeniowego i dobre ukorzenienie się roślin, co zwiększa ich mrozowytrzymałość i tolerancję na suszę;
- nie hamuje wzrostu roślin, a wspiera zachodzące w nich procesy. Lepiej odżywione rośliny, które zgromadziły, potrzebne im asymilaty są mniej narażone na stres związany z niską temperaturą czy deficytem wody;
- zapobiega wystąpieniu objawów suchej zgnilizny kapustnych – najgroźniejszej choroby rzepaku ozimego.
