11 miesięcy temu
Rekordowo ciepła tegoroczna jesień skłania do weryfikacji założeń dotyczących potrzeb nawozowych rzepaku. Warunki pogodowe sprzyjają bowiem intensywnemu rozwojowi roślin, co naturalnie prowadzi do wyczerpania glebowych zapasów azotu. Odżywianie rzepaku azotem jesienią wymaga jednak szczególnej uwagi. Sprawdźmy więc jak zrobić to adekwatnie.
Wysokie temperatury, z jakimi mieliśmy do czynienia we wrześniu, wg. prognoz będą nam towarzyszyły także w październiku. Dlatego możemy spodziewać się, iż rzepaki zbudują przed zimą pokaźną zieloną masę. Stawia to przed nami wyzwanie, w którego realizacji musimy połączyć zapewnienie im dostępu do głównego składnika odżywczego, z zachowaniem odpowiedniego pokroju roślin. Ma to ogromne znaczenie dla zdolności roślin do przezimowania i finalnie dla wysokości plonu.
Jesienne nawożenie rzepaku azotem
Zarówno dawka azotu jesienią, jak i forma podanego makroskładnika mają znaczenie dla umiejętności przezimowania rzepaku. W przypadku niskich temperatur panujących jesienią na ogół wystarczające są glebowe zapasy azotu. Jednak w tym roku sytuacja jest zgoła odmienna. Pogoda sprawia, iż rośliny budują zieloną masę, wiec ich zapotrzebowanie na azot jest znacznie większe.
Należy zakładać, iż w takich warunkach rzepaki przekroczą plan minimalny dotyczący pokroju rozety czy średnicy szyjki korzeniowej (8 liści, 8 mm). Według aktualnych zaleceń optymalny rozwój rzepaku przed zimowym spoczynkiem oznacza wykształcenie choćby 12 liści, szyjki o średnicy 10-12 mm i korzenia sięgającego 30 cm. Aby intensywnie rozwijające się rośliny nie odczuły głodu azotu, powinniśmy uzupełnić na czas ten składnik.
Odżywianie rzepaku azotem jesienią a przezimowanie
Zachowanie odpowiedniego balansu pomiędzy jesiennym rozwojem roślin a ich późniejszą odpornością na zimowe chłody wymaga zapewnienia odpowiedniej podaży azotu, ale i jego odpowiedniej formy. Popularna saletra co prawda działa szybko, jednak forma azotu w niej zawarta nie jest najlepszym wyborem na aktualnym etapie rozwoju roślin. Forma saletrzana nie sprzyja bowiem adekwatnemu przygotowaniu roślin do zimy.
Właściwe odżywianie rzepaku azotem jesienią wymaga zapewnienia roślinom dostępu do tego składnika w formie amonowej. Jest ona bezpośrednio wbudowywana w białka i jest korzystna dla zimotrwałości roślin, pomaga więc ograniczać straty w plonie. W jaki sposób dostarczyć więc azot w formie amonowej rzepakowi jesienią?
Idealna dawka i forma azotu dla rzepaku jesienią
Rozwiązaniem, które idealnie wpisuje się w powyższe założenia jest aplikacja preparatu mikrobiologicznego BlueN®. Zawarte w nim bakterie Methylobacterium symbioticum SB0023/3 T kolonizują rośliny i asymilują azot atmosferyczny do końca jesiennej wegetacji. Ilość azotu, jaki tym sposobem jest dostarczany roślinom, jest wprost proporcjonalna do wielkości zielonej masy. Więc realizuje rzeczywiste zapotrzebowanie roślin w tym zakresie.
BlueN® zastosowany jesienią w dawce 333 g/ha dostarczy roślinom azotu w formie amonowej w optymalnej dawce i bez ryzyka nadmiernego wyniesienia stożka wzrostu. Asymilowanie azotu atmosferycznego będzie trwało tak długo jak jesienna wegetacja. Dodatkowo rośliny skolonizowane przez bakterie Methylobacterium symbioticum SB0023/3 T są chronione przed przegrzaniem, co w obecnych warunkach jest bardzo istotne. Odpowiada za to metylobamina, która absorbuje promieniowanie UVA i UVB.
Podsumowując, w aktualnie panujących warunkach pogodowych dostarczenie dodatkowej dawki azotu rzepakom jest konieczne, by rośliny nie głodowały. Odżywianie rzepaku azotem jesienią wymaga dostarczenia azotu w formie amonowej. Jesienna dawka azotu na rzepak powinna być adekwatna do pokroju roślin.
Aplikując BlueN® na rzepak jesienią warto do zabiegu dołączyć nawóz dolistny Cropvit FeMo w dawce 0,1 l/ha. Zawiera on schelatowane żelazo i rozpuszczalny w wodzie molibden. Mikroelementy te wspierają wiązanie azotu atmosferycznego przez endofity, a także zapewniają prawidłowy przebieg przemian azotowych w roślinach.
