Szarek komośnik w natarciu!

Na plantacjach buraka cukrowego licznie pojawia się szarek komośnik. Obecność szkodnika stwierdzono również w rejonach, w których jak dotąd nie był obserwowany, np. w okolicach Chełmży, Kowalewa Pomorskiego czy Mogilna.

Jak wygląda szarek komośnik? [ZDJĘCIA]

Szarek komośnik to duży (ok. 1,5 cm długości) chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych, o ciemnoszarym lub brązowoszarym ubarwieniu. Na każdej pokrywie widoczna jest skośna, ciemna pręga. Jedną z cech charakterystycznych szkodnika jest wydłużony ryjek. Dorosłe osobniki, które zimują w glebie wybudzają się, gdy temperatura powierzchniowej warstwy gleby wzrośnie do ok. 8°C. Początkowo poruszają się po powierzchni gleby, ale kiedy temperatura powietrza osiągnie ok. 18°C chrząszcze rozpoczynają przeloty. W sprzyjających warunkach (słoneczna, bezwietrzna pogoda, ewentualnie słaby wiatr) mogą pokonać choćby 10 km dziennie.

Zdj: dr hab. Jacek Piszczek, prof. Instytutu Ochrony Roślin – PIB

Szarek komośnik – kiedy żeruje?

Początkowo szarek komośnik występuje na skrajach plantacji buraka cukrowego. Dlatego w tym miejscu warto zamontować pułapki feromonowe. Chrząszcze wygryzają tkankę roślinną od brzegu liścienia bądź liścia tworząc zatoki (tzw. żer zatokowy). Silnie uszkodzona roślina, z której zostały tylko kikuty ogonków liściowych, nie zregeneruje się i obumrze. Szkodnik jest bardzo żarłoczny i w krótkim czasie może zniszczyć kilkuhektarową plantację. Przesiew buraka cukrowego nie gwarantuje pozbycia się problemu, gdyż szkodnik nalatuje stopniowo i kolejne młode rośliny także mogą zostać zniszczone.

Zdj: dr hab. Jacek Piszczek, prof. Instytutu Ochrony Roślin – PIB

Szarek komośnik – zwalczanie

Próg szkodliwości dla tego szkodnika to 1 chrząszcz na 10 m². Do zwalczania szarka komośnika w buraku cukrowym jest zarejestrowanych 16 insektycydów, których substancjami czynnymi są: acetamipryd, cypermetryna, deltametryna, tau-fluwalinat i lambda-cyhalotryna. Wyniki badań przeprowadzonych przez Profesorów Zdzisława Klukowskiego i Jacka Piszczka wskazują, iż wśród tych substancji czynnych szkodnika najefektywniej zwalcza lambda-cehalotryna lub połączenie tej substancji czynnej z acetamiprydem. Z

daniem Profesorów pozostałe substancje czynne działają za wolno. Należy bezwzględnie pamiętać o dodaniu do cieczy opryskowej modyfikowanego trisiloksanu jako adiuwanta (np. EntoMaxx, Slippa, K-PAK). Zabieg o zwiększonej objętości (średniokroplisty) powinien być wykonywany w ciągu dnia, w okresie żerowania szkodnika. W nocy część chrząszczy chowa się w spękaniach gleby.